Börn og menning - 01.09.2007, Síða 21

Lengi lifi gauragangurinn
19
Ég vildi gera myndir sem þeír gætu skoðað
lengi, þar sem sífellt mætti finna eitthvað
nýtt og óvænt. Svo fannst mér sjálfri miklu
skemmtilegra að setja saman eitthvað óvænt
og jafnvel asnalegt. Ég hef alltaf haft gaman
af ofhlöðnum, skrautlegum myndum og
í gegnum tfðina hef ég komist að því að
skrautgirni smástráka er engu minni en mín.
Ég hef því ófeimin hlaðið öllu mögulegu
og ómögulegu saman í eina mynd burtséð
frá því hvort það fylgdi söguþræðinum eða
ekki. Mér fannst það svona á endanum
miklu nær raunveruleikanum. Hér heima má
nefnilega sjé þrammandi riddara, stökkvandi
köngulóarmenn og ógurlega leðurblökukalla,
íþróttagarpa og ýmsar aðrar dýrategundir
samankomna. Hér er iðulega gengið um með
grímu fyrir andlitinu og skikkju á herðunum
og hingað koma ýmsar furðuverur í mat
daglega.
Ég tel mig heppna að fá að kynnast
hugmyndaheimi þessara stráka og hafa
fengið að taka þátt í ævintýrum þeirra og
mig óar við þeirri hugsun að þeir verði
einhvern tímann ráðsettir og alvarlegir menn,
óskaplega held ég að þögnin verði ógurleg
og yfirþyrmandi.
Höfundur er rithöfundur og myndskreytir