Morgunblaðið - 28.01.2021, Qupperneq 50

50 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 28. JANÚAR 2021
Frímann & hálfdán
Útfararþjónusta
Frímann
897 2468
Hálfdán
898 5765
Ólöf
898 3075
Sími: 565 9775
www.uth.is
uth@uth.is
Cadillac 2017
✝ Sveinbjörg Þór-dís Sveinsdóttir,
Sveina, fæddist í
Reykjavík 13. apríl
1963. Hún varð
bráðkvödd á heimili
sínu, Sogni í Kjós,
16. janúar 2021.
Foreldrar hennar
voru Sveinn Anton
Stefánsson, f. 16. júlí
1932, d. 12. febrúar
1981, og Elín Þórdís
Gísladóttir, f. 2. ágúst 1935, d. 24.
maí 1997. Systkini Sveinu eru
þau: Gísli Stefán, Ólöf, Jóhanna,
Hafdís, Sveinn Anton og Guðrún
Svava. Sveinbjörg ólst upp í
Reykjavík sín fyrstu æviár, en
fluttist í Kópavoginn er hún var
níu ára gömul.
Sveina var barn að aldri þegar
hún kynntist eftirlifandi eigin-
manni sínum, Snorra Erni Hilm-
arssyni, f. 18. janúar 1963. Á ung-
lingsaldri þróaðist vinátta þeirra í
starfaði hún meðal annars á veit-
ingahúsunum Naustinu, Ítalíu,
Madonnu, Caruso og Enrico’s
ásamt fleiri stöðum. Hún starfaði
nokkur sumur sem kokkur í Veiði-
húsinu við Laxá í Kjós, rak sína
eigin veisluþjónustu ásamt því að
sinna bústörfum í gegnum tíðina.
Síðustu ár starfaði Sveina við kjöt-
vinnslu og búð þeirra hjóna á
Sogni, þar sem þau seldu afurðir
beint frá býli.
Sveinu var margt til lista lagt í
lífinu og hún vildi fjölbreytileika.
Það sem hún tók sér fyrir hendur
gerði hún vel. Hún hafði mikinn
áhuga á matseld og matvælafram-
leiðslu. Handverk lék í höndum
hennar og ræktun ýmiskonar var
henni hugleikin og ber skógurinn
á Sogni meðal annars merki um
það.
Útför Sveinu fer fram frá Vídal-
ínskirkju í dag, 28. janúar 2021, og
hefst athöfnin klukkan 13. Fjölda-
takmarkanir verða í gildi en það
mega vera 100 manns í kirkjunni.
Fyrir þá sem sjá sér ekki fært
að koma er útförinni streymt hér:
https://tinyurl.com/yys2gpbh
Virkan hlekk á streymi má
nálgast á:
https://www.mbl.is/andlat
samband er varði líf-
ið á enda. Sveina og
Snorri eignuðust tvö
börn, þau eru:
Sunníva Hrund, f.
23. febrúar 1985, og
Heikir Orri, f. 3.
nóvember 1993,
hann er í sambúð
með Brynju Bald-
ursdóttur, f. 27. apr-
íl 1995.
Sveina og Snorri
hófu búskap á Ránargötunni í
Reykjavík, þaðan lá leiðin á
sveitabæinn Brúnstaði í Laug-
ardal og bjuggu þau þar allt til
þess er þau ákváðu að gerast
bændur og fluttust að bænum
Sogni í Kjós og hófu þar búskap.
Á unglingsárum vann Sveina í
fiski í Ísbirninum og við af-
greiðslu í Þórsbakaríi. Síðar
starfaði hún með Snorra á leð-
urverkstæði hans, þar til hún fór
að læra til kokks. Sem kokkur
Þú varst mitt norður, suður, austur og
vestur,
mín vinnuvika og sunnudagur hver,
mín nótt, minn dagur, mitt líf og l
eikur;
ég hélt að slík ást entist að eilífu: en
þar skjátlaðist mér.
Stjarnanna er ekki lengur þörf:
slökkvið á þeim öllum;
pakkið tunglinu saman og hlutið sólina
í sundur;
látið hafið fjara út og sópið trjánum
burt;
því þetta er ekki samt án þín;
fyrir mig og okkur öll;
sem söknum þín af öllu hjarta.
Þegar ein fallegasta og hjarta-
hlýjasta sál í lífi manns er hrifin
á brott í blóma lífsins situr mað-
ur sem sleginn eftir og veltir fyr-
ir sér tilgangi lífsins. Manni
finnst sem tíminn eigi að standa í
stað og fegurð lífsins í allri sinni
mynd að fölna með, því fráfall
þitt er svo sárt, ósanngjarnt og
svo ótímabært.
Ég á þér svo óendanlega
margt í lífinu að þakka, elsku
hjartans gullið mitt. Sem litla
stelpu tókstu mig undir þinn
verndarvæng og veittir mér skjól
þegar pabbi dó. Milli okkar
mynduðust órjúfanleg bönd sem
styrktust enn er við misstum
mömmu. Bönd þessi vörðu allt
lífið á enda og um þig á ég marg-
ar af mínum fallegustu og bestu
minningum. Þú varst mitt allra
mesta uppáhald, með þér leið
mér alltaf vel, þú varst alltaf til
staðar fyrir mig, studdir mig og
hvattir í einu og öllu.
Óheiðarleiki var nokkuð sem
þú kærðir þig ekki um. Óréttlæti
og ósanngirni þekktir þú langar
leiðir og sættir þig ekki við.
Snemma lærðir þú að þóknast
ekki þeim sem áttu það ekki skil-
ið, en þú varst svo sannarlega
vinur vina þinna og ástvinir þínir
áttu ávallt svo stóran stað í
hjarta þér, fyrir þá varstu alltaf
til staðar, sama hvað. Þitt ein-
staka og fallega innra eðli kom
svo sterklega í ljós í þeim ein-
stæðu og fallegu tengslum er
mynduðust á milli þín og dýra
sem að þér löðuðust, í þér fundu
þau þá manngæsku og þá ein-
stöku góðvild sem þú bjóst yfir
og þau treysta á í samneyti við
okkur mennina til að komast af.
Þú varst „nagli“ og svo hörð,
en undir niðri varstu svo und-
urfagurt og viðkvæmt blóm. Þú
barst höfuðið hátt og vanlíðan
þína í hljóði. Ég verð seint, ef
nokkru sinni, sátt við að þú sért
horfin á braut. Ég ætla að vera
eigingjörn og segja að ég vildi
hafa þig svo miklu, miklu lengur.
En ég skil samt svo óskaplega
vel að þú hafir gefist upp elsku
hjartans gullið mitt … og ég fyr-
irgef þér það.
Ef ég fengi einhverju ráðið
vildi ég helst af öllu aldrei þurfa
að kveðja þig hinstu kveðju í dag,
því hún er svo ósanngjörn og svo
ótímabær. Ég kveð þig með svo
mikilli sorg og söknuði í hjarta
að það er sárt. Ég er ævinlega
þakklát fyrir að hafa fengið að
eiga þig að og hafa fengið að
fylgja þér gegnum lífið, fyrir það
er ég betri manneskja í dag. Ég
vil þakka þér af öllu mínu hjarta
svo heitt og innilega fyrir að hafa
verið mín heimsins besta systir
og vinkona. Börnunum mínum
sem amma og mér sem móðir.
Hafðu hjartans þökk fyrir allt
elsku gull. Ég kveð þig með þeim
orðum sem ég kvaddi þig alltaf
með er ég knúsaði þig og kreisti
og sagði: „Lovjú longtæm dúllan
mín.“
Þín
Svava.
Vertu sæll minn kæri vin,
hverf þú inn í stjörnuskin.
Ég óska þér nú sálarró,
því af sorg þú hafðir nóg.
Ég græt þitt litla stutta líf,
í hjarta mínu stormar hríð.
Hvíl í friði sálartetur,
Orðstír deyr aldregi hveim er sér
góðan getur.
Elsku besta og fallega Sveina
„amma“. Það er svo ótrúlega erf-
itt og sárt að vita til þess að þú
sért farin frá okkur í síðasta sinn
og við munum aldrei sjá þig aft-
ur.
Þú varst okkur alltaf svo ynd-
islega góð og hjá þér leið okkur
alltaf vel. Það var svo gaman að
fá að heimsækja þig í sveitina
þína þar sem þú dekraðir okkur
eins og þú ein gerðir. Það var
líka alltaf svo ótrúlega gaman að
fá þig í heimsókn, sérstaklega
þegar þú gistir hjá okkur, því þá
var algjör veisla.
Þú sýndir því sem við vorum
að gera alltaf mikinn áhuga. Þú
studdir okkur og hvattir í því
sem við tókum okkur fyrir hend-
ur og þú jafnvel hjálpaðir okkur
að hrinda verkefnum okkar í
framkvæmd. Fyrir jólin komstu
með fulla poka af efnivið í jóla-
tréð sem Maxi litli var að smíða.
Þegar kom að því að suða í
foreldrunum um að fá hin ýmsu
dýr inn á heimilið gátum við
treyst á stuðning þinn því þú
varst einstakur dýravinur. Það
var alveg sama hvernig dýr það
voru; hundur, köttur eða jafnvel
gæsir, þau hreinlega elskuðu þig
og löðuðust að þér og þeirri góðu
manneskju sem þú hafðir að
geyma.
Alltaf varstu tilbúin að koma
að passa okkur eða fá okkur í
pössun upp í sveit. Það var ým-
islegt brallað og við munum
geyma margar fallegar og góðar
minningar af þessu í hjörtum
okkar um ókomna tíð. Þú varst
miklu meira amma okkar en
móðursystir, því amma Dísa var
dáin áður en við fengum að
kynnast henni og við vorum svo
oft með þér. Við fórum að kalla
þig ömmu þegar þú passaðir
okkur þegar Kristófer fæddist.
Þú þurftir að sækja Rakel í leik-
skólann og börnin þar voru viss
um að þú værir amma hennar.
Þér þótti nú ekki leiðinlegt að við
kölluðum þig alltaf Sveinu
„ömmu“ og þegar þú komst í
heimsókn sagðirðu alltaf að
amma væri komin. Við eigum
eftir að sakna þess að „amma“
Sveina komi í heimsókn og við
getum heimsótt hana.
Við systkinin erum því ævin-
lega þakklát að hafa fengið að
kynnast þér. Hjörtu okkar eru
full af svo góðum minningum
sem við eigum eftir að geta yljað
okkur við um ókomna tíð. Þín
verður alltaf saknað elsku Sveina
„amma“. Við elskum þig.
Tinna, Karen, Sara,
Rakel og Kristófer.
Sveina, þú varst einstakt ein-
tak af manneskju sem hugsaðir
um og gerðir allt fyrir alla aðra,
en hugsaðir aldrei um sjálfa þig.
Það var ekki til slæmt bein í þér.
Þú varst svo innilega góðhjörtuð
og ég hef aldrei þekkt jafn fal-
lega sál og þig. Svo góð við bæði
menn og dýr og það sást vel því
það eiga ekki margir gæsir sem
hænast að manni og elta hálfa
leið í bæinn. Eftir andlát þitt
sagði ég mömmu að nú tryði ég
innilega á himnaríki því þar áttu
svo sannarlega heima núna.
Hjá þér í sveitinni fann ég allt-
af fyrir svo miklu frelsi því ég
gat gert það sem ég vildi, ekkert
var „off limits“ hjá þér, þú horfð-
ir á eða jafnvel tókst þátt í því
sem ég var að gera, allt var leyfi-
legt í sveitinni. Þú varst líka svo
góður gestgjafi, settir alltaf
mynd í tækið, gafst okkur nammi
og hnetur og leyfðir okkur að
grufla í öllu dótinu þínu. Þegar
ég eltist fann ég fyrir svo mikl-
um frið hjá þér og leið svo vel.
Það var alltaf gott að vera hjá
þér, fara út í fjós, leggjast í
heyið, hlusta á beljurnar og
fuglana. Heimilið þitt var griða-
staðurinn minn og pása frá borg-
inni. Við áttum alltaf skemmti-
legt spjall og gistingarnar hjá
þér voru svo sannarlega endur-
nærandi. Að vera í þinni nær-
veru var eins og að vakna á
mánudegi og komast að því að
vera í vikufríi. Jólaboðin þín voru
best, svo notalegt og gaman yfir
höfuð að fá að njóta þeirra í nær-
veru þinni.
Þú varst mjög gjafmild og eitt
sinn gafstu mér styttu af kanínu
í afmælisgjöf. Ég bað þig um lif-
andi kanínu því mamma og pabbi
voru búin að segja nei. Ég var
svekkt yfir því að hafa bara feng-
ið styttu, en seinna sá ég að þú
reyndir allt í þínu valdi til að
gefa mér það sem mig langaði í.
Kanínuna á ég enn í dag og mun
aldrei láta hana af hendi.
Ég man eftir öllum skiptunum
sem þú komst í heimsókn og ég
var að rúlla heim úr skólanum,
þegar ég sá þig skríkti ég af
ánægju. Þú varst alltaf svo góð
við mig og spjallaðir alltaf við
mig um skrítnustu hlutina. Ég
man vel eftir því líka að þú pass-
aðir okkur og það var eins og að
eiga afmæli. Þú keyptir ís og
snakk, leigðir mynd og horfðir á
alla myndina með okkur ólíkt því
sem mamma gerir, hún sofnar
alltaf strax.
Þú varst eins og amma mín,
sem mér þykir svo vænt um. Ég
myndi gera allt til þess að fá að
hitta þig einu sinni enn. Heim-
urinn var vondur við svona góða
manneskju og hann tók þig alltof
snemma. Þú varst í algjöru
uppáhaldi hjá mér, annað kemur
ekki til greina.
Þú skildir eftir stórt og djúpt
far í hjarta okkar allra í fjöl-
skyldunni og þín á eftir að vera
minnst að eilífu. Yndislega, góð-
hjartaða, hreinskilna dugnaðar-
kona sem varst mín fullkomna
fyrirmynd. Veit um marga sem
myndu gera hvað sem er til þess
að eiga persónu eins og þig að.
Ég segi það með bullandi stolti
og þakklæti: það að vera litla
frænka þín voru forréttindi. Ég
mun aldrei gleyma því hvað þú
áttir sérstakan stað í hjarta okk-
ar og sama hvað, þá áttu alltaf
eftir að eiga hann.
Elska þig að eilífu Sveina og
ég mun alltaf sakna þín sárt og
líta á þig sem part af mínum
innsta hring.
Þín
Sara.
Elsku Sveina, ég veit ekki
hvar ég á að byrja. Þú varst ein
besta manneskja sem mér hefur
hlotnast sá heiður að kynnast,
svo einstaklega hjartahlý og með
notalega nærveru.
Minningarnar og tíminn sem
við áttum saman voru það besta.
Óteljandi „bíó-gistikvöld“ með
bugles, bakstri og eldamennsku
og svo aðrir óteljandi góðir tímar
saman. Ég vil meina að þú eigir
heiðurinn af því að ég hef svona
mikinn áhuga á eldamennsku og
bakstri, þú hvattir mig alltaf
áfram á því sviði og gafst mér
mína allra fyrstu uppskriftabók.
Ég var ekki nema tæplega sjö
ára þegar við tíndum kúmen úr
garðinum heima hjá þér í sveit-
inni, bökuðum kúmenbollur og
útbjuggum heimatilbúna Sveinu-
borgara, þetta var bara byrjunin
á okkar sameiginlega áhugamáli.
Ég man þær stundir sem við
eyddum í sveitinni hjá þér. Það
var alltaf svo einstaklega gott að
koma til þín, fá ristað brauð,
kakómalt með mjög miklu kakói
(lykilatriði) og jafnvel kex. Við
systkinin og frændsystkinin gát-
um leikið okkur tímunum saman
í fjósinu, í skóginum, læknum og
hvar sem er og alltaf leið tíminn
allt of hratt, okkur langaði aldrei
heim frá þér og er ég viss um að
þau taka undir þetta með mér.
Þú varst einstakur snillingur í
að skapa í höndunum. Ég á
ennþá teppið sem þú gafst mér
þegar ég var lítið barn. Elsku
bleika bútasaumsteppið mitt
sem hefur verið í algjöru uppá-
haldi frá því að þú gafst mér það.
Einstaklega hlýtt teppi sem tek-
ur utan um mann og veitir nota-
lega tilfinningu, nákvæmlega
eins og nærvera þín gaf af sér.
Þú varst einn mesti dugnaðar-
forkur sem ég hef kynnst. Þú
tókst alltaf upp hanskann fyrir
aðra, óðst eld og brennistein fyr-
ir þá sem þér þótti vænst um,
burtséð frá því hvort viðkomandi
átti það skilið eða ekki. Þú hugs-
aðir fyrst og fremst um aðra áð-
ur en þú hugsaðir um þig sjálfa.
Þú varst eins og við segjum á
góðri íslensku „no-bullshit“-
kona, þú valdir þér fólk í kring-
um þig, þú umkringdir þig ein-
ungis fólki sem lét þér líða vel.
Þú varst einstakur dýravinur,
öllum dýrum líkaði vel við þig
sem er ekki skrítið því þú hafðir
alveg einstakt lag á dýrum.
Þú varst ekki bara móður-
systir mín heldur varstu amma
mín, amman sem ég aldrei átti í
móðurætt. Ég veit við gerðum
oft grín að því þegar þú varst
spurð hvort þú værir amma
Rakelar þegar þú sóttir hana í
leikskólann. En raunin er sú að
þú varst amma mín, elsku elsku
amma Sveina, sem mér þykir
svo ótrúlega vænt um.
Ég á svo innilega erfitt með
að meðtaka það að þú sért farin.
Ég hef seinustu daga óskað þess
svo heitt og innilega að það
kæmi einhver og segði djók,
vissulega ljótt djók en þú værir
þá allavega hérna með okkur.
Hjarta mitt er í molum. Ég trúi
því ekki að ég sé að fara að
kveðja þig í hinsta sinn. Manni
finnst lífið einstaklega ósann-
gjarnt. Mér þykir svo óendan-
lega vænt um þig en ég veit að
þér líður betur, þú ert komin á
betri stað, þú ert með góðu fólki
og elsku bestu Birtu minni sem
elskaði þig svo heitt.
Þar til næst, elsku Sveina
mín, ég elska þig.
Karen Ýr Kristjánsdóttir.
Sveinbjörg Þórdís
Sveinsdóttir
Með sorg í
hjarta kveðjum við
í dag góðan vin og
fyrrverandi vinnu-
félaga til fjölda ára, Hauk Ás-
geirsson tæknifræðing. Hauk-
ur, sem segja má að hafi alist
upp hjá fyrirtækinu, starfaði
hjá RARIK í rúma fjóra ára-
tugi og gegndi þar ýmsum
störfum uns hann lét af störf-
um 2018. Hann byrjaði sem
unglingur að taka þátt í verk-
efnum hjá RARIK, en starfaði
síðan, með námshléum, samfellt
hjá fyrirtækinu frá 1970 til
2018.
Hann vann að ýmsum verk-
Þórður Haukur
Ásgeirsson
✝ Þórður HaukurÁsgeirsson
fæddist 6. desem-
ber 1953. Hann
andaðist 10. janúar
2021.
Útförin fór fram
23. janúar 2021.
efnum í dreifikerfi
fyrirtækisins í
Húnavatnssýslum,
byrjaði sem línu-
maður og rafvirki á
Blönduósi, síðan
flokksstjóri og svo
verkstjóri. Hann
tók síðan við starfi
rafveitustjóra á
Sauðárkróki 1978
sem hann gegndi
þar til hann fór í
nám 1981. Í því starfi kom
hann meðal annars að rekstri
og viðhaldi virkjunar á Sauð-
árkróki og viðhaldi og rekstri
aðveitustöðva og dreifilína í
Skagafirði. Að loknu námi réðst
hann sem tæknifræðingur á
skrifstofuna á Akureyri í eitt
ár, en flutti 1986 aftur á
Blönduós og tók við starfi
tæknifulltrúa. Hann var svo
ráðinn í starf umdæmisstjóra á
Norðurlandi vestra 1990 og
gegndi því starfi til 2004. Í því
starfi kom hann að flestum
þáttum í rekstri fyrirtækisins,
hvort sem það sneri að tækni-
málum, fjármálum eða sam-
skiptum við viðskiptavini. Þá
sat hann í framkvæmdastjórn
fyrirtækisins. Eftir skipulags-
breytingar 2004 tók Haukur við
stjórn á rekstri hitaveitna RA-
RIK og stýrði hitaveiturekstr-
inum allt þar til hann lét af
störfum.
Hann tók þátt í breytingum
á hitaveitu á Siglufirði, borun-
um í Dalabyggð, kaupum á
hitaveitu Blönduóss og teng-
ingu við Skagaströnd og und-
irbúningi að hitaveitu á Höfn. Á
yfir fjörutíu ára ferli kom
Haukur að fjölda verkefna hjá
RARIK og sinnti mörgum
trúnaðarstörfum. Hann var ein-
staklega heill og góður drengur
sem var alltaf tilbúinn til að
virða skoðanir annarra og finna
lausnir á öllum málum. Hann
var reyndur og með góða inn-
sýn í flesta þætti í rekstri fyrir-
tækisins og því var gjarnan
leitað til hans. Hann var þannig
gerður að hann vildi frekar
leita sátta en eiga í illdeilum,
sem hann forðaðist. Auk þess
að vera tæknimaður var Hauk-
ur mikill músikant og tók m.a.
þátt í Orkubandinu svokallaða
sem tróð upp þegar orkugeir-
inn hittist. Svo átti hann sér at-
hvarf í bústaðnum á Spáni sem
hann nýtti sér. Eftir að grein-
ast með illvígan sjúkdóm ákvað
hann að hætta störfum og tak-
ast á við það verkefni af fullum
krafti. Allt virtist ganga vel, en
öllum á óvart blossaði þetta
upp í desember og ekkert varð
við ráðið. Nú þegar við kveðj-
um Hauk félaga okkar og vin
hinstu kveðju vil ég fyrir hönd
fyrirtækisins þakka honum fyr-
ir óeigingjarnt starf fyrir RA-
RIK í öll þessi ár og það traust
sem hann sýndi fyrirtækinu í
öllum sínum verkum. Einnig vil
ég fyrir hönd samstarfsmanna
til fjölda ára þakka fyrir mikla
og góða vináttu hans. Persónu-
lega vil ég þakka fyrir einstak-
lega gott og náið samstarf í
áratugi og vináttu frá því við
kynntumst fyrst. Minningin um
góðan dreng mun lifa lengi.
Fjölskyldu hans allri sendi ég
mínar innilegustu samúðar-
kveðjur.
Blessuð sé minning Hauks
Ásgeirssonar.
Tryggvi Þór Haraldsson.