Þjóðmál - 01.06.2017, Blaðsíða 59

ÞJÓÐMÁL sumarhefti 2017 57
Parísarsamkomulagið er
blekkingarskjal
Christopher Booker í The Telegraph
sunnudaginn 4. júní:
„Hneykslunar- og reiðihrópin um heim allan
vegna ræðu Trumps forseta um að Banda-
ríkjamenn hverfi frá aðild að Parísar-sam-
komulaginu sögðu okkur að eitthvað einstakt
væri á seyði. Á hinn bóginn er ekki unnt að
gera sér grein fyrir því sem í raun gerðist án
þess að vita að Parísar-samkomulagið er eitt
þeirra skjala síðari tíma sem er ranglegast
kynnt og á óheiðarlegasta hátt. Ástæðan fyrir
því að BBC náði tafarlaust í einhvern til að
lýsa ákvörðun Trumps sem „illum fyrirboða,
vænisjúkri og bilaðri“ var að forsetinn hafði
opinberað allan spunann, blekkingarnar og
lygarnar sem leiddu jafnvel til þess á sínum
tíma að frægi loftslags-öfgamaðurinn James
Hansen líkti samkomulaginu við „fals“ og „svik“.
Ráðandi öfl heimsins í loftslagsmálum, undir
forystu Obama Bandaríkjaforseta, vonuðu að
í París yrði til „arfleifð“, eins og Obama orðaði
það, með lagalega bindandi sáttmála sem
kæmi í stað þrælmisheppnaðra samninga
frá Kyoto og Kaupmannahöfn. Í París mundi
hvert ríki skuldbinda sig til svo róttæks sam-
dráttar á útblæstri „mengandi“ koltvísýrings
(CO2) að unnt yrði með einhverjum ráðum að
hindra að hiti jarðar hækkaði um meira en 2
gráður á Celsíus.
Til að fá þróunarríkin, undir forystu tveggja af
þremur „mengunarríkjum“, Kína og Indlands,
til að styðja niðurstöðuna í París var ákveðið
að koma á fót Grænum loftslagssjóði. Í hann
mundu þróuðu ríkin borga 100 milljarða dol-
lara ár hvert til að „afkoltvísýringsvæða“ með
innleiðingu á sjálfbærri orku.
Fólkið sem reiðist nú svo mjög hefur alla tíð
leitað á vitlausum stað að því sem ræður
þróun loftslagsins.
Mánuði áður en til samkomulagsins í París
kom lýsti ég hvers vegna þetta allt yrði aldrei
að neinu. Ástæðan fyrir því að þetta er aðeins
kallað „Paris Accord“, Parísar-samkomulagið,
er að lögbindandi sáttmáli var aldrei í sjón-
máli. Ljóta leyndarmálið frá París er einmitt
það sem Trump hefur orðið fyrstur þjóðar-
leiðtoga til að afhjúpa en finna má í skjölum
sem kölluð eru Intended Nationally Deter-
mined Contributions (INDCs). Þar eiga ríki að
setja fram áætlun um hvernig þau ætla að ná
æskilegum „loftslagsmarkmiðum“ sínum árið
2030.
Enn höfðu Kínverjar og Indverjar forystu
fyrir hræsnisfullri afstöðu þróunarríkjanna til
þessara markmiða og leiðanna að þeim og
hvernig þau ætluðu að fjölga „endurnýjan-
legum“ orkugjöfum sínum – með vindorku,
sólarorku og öðru þess háttar. Nákvæmur
greinandi, Paul Homewood, fann það sem
stóð í smáa letrinu og birti á bloggsíðu sinni
NotALotOfPeopleKnowThat. Þar er að finna
raunsanna hörmungarsöguna.
Eins og Trump sagði okkur ætluðu Kínverjar
og Indverjar í raun að reisa hundruð kola-
orkuvera og tvöfalda eða þrefalda útblástur
sinn. Greining á áætlunum (INDCs) 20 helstu
útblástursríkjanna sýndi að hver einasta
þróunarþjóð ætlaði að gera eitthvað svipað.
Árlegt 100 milljarða dollar framlag í Græna
loftslagsjóðinn er heldur ekki annað en
sýndarbragð eins og Trump sagði. Fram til
þessa hefur aðeins 1 milljarður dollara verið
boðinn í sjóðinn og svo er Obama fyrir að
þakka að næstum allt féð kemur frá Banda-
ríkjunum.
Réttmætt er að segja að í ræðu sinni hafi
Trump miðað við Bandaríkin þegar hann lýsti
því að Obama hefði skuldbundið Bandarík-
jamenn til að leggja mest af mörkum bæði
fjárhagslega og með fækkun starfa í þágu
samkomulags sem gerir Kínverjum og Indver-
Ráðandi öfl heimsins í loftslagsmálum,
undir forystu Obama Bandaríkjaforseta,
vonuðu að í París yrði til „arfleifð“, eins
og Obama orðaði það, með lagalega
bindandi sáttmála sem kæmi í stað
þrælmisheppnaðra samninga frá
Kyoto og Kaupmannahöfn.