Þjóðmál - 01.06.2017, Qupperneq 63

ÞJÓÐMÁL sumarhefti 2017 61
Rand Paul, þingmaður í öldungadeild Banda-
ríkjaþings, skrifaði pistil á vef Reason tímarit-
sins þann 20. júní sl. þar sem hann fjallaði um
kosti þess að annars vegar eiga í viðskiptum
við Kúbu eða hins vegar útfæra viðskipta-
bannið frekar. Paul er líkt og faðir hans, Ron
Paul, fv. fulltrúardeildar-þingmaður frá Texas,
þekktur frjálshyggjumaður og talsmaður
frjálsra viðskipta.
„Þetta er ekki bara spurning um Kúbu, heldur
á það sama við um Íran, Rússland og Kína,“
segir Paul í grein sinni (í lauslegri þýðingu) og
veltir því upp hvort rétt sé að eiga viðskipti
við þessi ríki eða hvort réttar sé að halda að
sér höndum og stöðva öll viðskipti í þeirri
von að breyta hegðun þessara þjóða (eða
leiðtoga þeirra).
Hann minnir á að í meira en hálfa öld hefur
verið í gildi viðskiptabann á Kúbu og bendir
á að þeir Castro bræður (Fidel og bróðir hans
Raúl sem nú er forseti) hafi ekki einungis
komist ágætlega af heldur hafi þeir nýtt
bannið sér til framdráttar. Þeir bræður hafi
óspart notað áróðurstæki ríkisins til að telja
fólki trú um að það væri Bandaríkjunum
að kenna að það væri skortur á vörum og
gæðum í landinu og þar með forðast það
að benda á hinn raunverulega sökudólg,
sósíalismann.
„Viðskiptabannið gerði ekkert til að sigra
Castro, nákvæmlega ekkert,“ segir Paul í grein
sinni. Þá segir hann að viðskiptabannið hafi í
raun fært Castro aukin völd yfir almenningi í
landinu og þá að öllum líkindum tækifæri til
að ílengja valdasetu sína.
„Ég er sjaldan sammála Obama en það má þó
hrósa honum fyrir þau litlu skref sem hann steig
í átt til bættra samskipta við Kúbu,“ segir Paul.
„Ákvörðun hans um að leyfa aukin ferðalög
og viðskipti við Kúbu hafa orðið til þess að
Bandaríkjamenn sækja landið eins og aldrei
fyrr. Ferðalög þeirra til landsins er í raun
birtingarmynd á þeim auð sem bandarískur
kapítalismi býr til. Hver dollari sem verður
eftir í höndum og veskjum leigubílstjóra,
hótelstarfsfólks, þjónustustarfsfólks og
annarra íbúa er áminning um það hvað
bíður þeirra ef þau hafna sósíalismanum. Við
getum ekki dreift lýðræði með valdi, eins
og við höfum rekið okkur á aftur og aftur
í utanríkisstefnu okkar. En við getum sýnt
heiminum kapítalismann í verki, flutt hann
út með fólki og vörum og þannig unnið
rökræðuna án þess að hleypa af svo mikið
sem einni byssukúlu.“
Þá rifjar Paul upp að á æskuárum sínum hafi
hann og fjölskylda hans verið miklir and-
stæðingar kommúnismans, og séu það enn,
en jafnframt á móti því að opna á viðskipti
við „Rauða Kína“ eins og það var kallað þá.
„Þar höfðum við þó rangt fyrir okkur,“ segir
Paul. Hann segir að vissulega séu leifar af
sósíalisma í Kína, en fáir geti þó mótmælt því
að landið sé bæði kapítalískara og frjálsara
en það var áður en Bandaríkin stofnuðu til
stjórnmála- og viðskiptasambands.
„Í stað þess að fela kapítalismann á bakvið
misheppnað viðskiptabann ættum við að rífa
niður alla veggi sem fela í sér viðskiptahömlur
og um leið opna í auknari mæli fyrir ferðalög
og viðskipti,“ segir Paul.
Rand Paul, þingmaður í öldungadeild Bandaríkjaþings.
„Við getum ekki dreift lýðræði með valdi, eins og við höfum rekið okkur
á aftur og aftur í utanríkisstefnu okkar. En við getum sýnt heiminum
kapítalismann í verki, flutt hann út með fólki og vörum og þannig
unnið rökræðuna án þess að hleypa af svo mikið sem einni byssukúlu.”