Strandapósturinn - 01.06.1974, Síða 10

Óðul láta margur mátti
er móti konungs valdi stóð.
Ef bjarga lífi og limum átti
lagt á kalda unnar slóð.
Frelsisþráin fræga hlyni
flutti um höf í ókunn lönd
Landnámsmenn afkappi kyni
komu beint af Noregs strönd.
Allt var hljótt á ystu Ströndum
aðeins báran kvað sitt lag.
Siglu-fákar seglum þöndum
sigldu að landi fagran dag.
Fyrir sjónir sægarpanna
svifu fjöllin tignar há
skarta björtum feldi fanna
frjáls í himinveldi blá.
Geirólfur við gnúpinn ysta
góða átti héraðs vist,
þarna reyndist gott að gista
gamla ættleifð hafði misst.
Skjalda-Björn af bláu sundi
beitti knerri Ströndum að,
þar við bú sér allvel undi
er úthafsbáran lag sitt kvað.
Þorvaldur að fræknleik fundinn
faðir Eiríks rauða var,
sá var nyrstu byggðum bundinn
brynjur traustar sundur skar.
Bjó á Dröngum hraustur halur
hló í brjósti þrek og dáð.
Sonur hans sem víga valur
víða fló um haf og láð.
8