Strandapósturinn - 01.06.1983, Page 24

Móðir mín sagði mér frá Birni, og er mér minnisstætt hve hún
talaði um hann af mikilli hlýju. Þó mun hann hafa verið orðinn
gamall maður á uppvaxtarárum hennar og kynni þeirra ekki
mikil. En allir virtu Björn og höfðu ánægju af kveðskap hans.
Vísum hans fylgir svo mikil mannleg hlýja eins og þessi undur-
fallega vísa sýnir, sem Björn orti um lítið barn, sem grét i fangi
hans:
Oánægju brátt að ber
blessað smáa eggið
ekki getur unað sér
upp við gráa skeggið.
og eins þessi vísa:
Æskuhryggð er eins og mjöll á apríldegi
á augabragði ’ún aftur hjaðnar
óðar og fyrir sólu glaðnar.
Síðustu vísu sína mun Björn hafa gert, þegar hann var 99 ára.
Hún er svona:
Hundraðasta árið byrja aldurhniginn
óðum styttist, eg verð feginn
til ástvinanna hinumegin.
Ég gat ekki stillt mig um að senda þessar vísur, þó að þær séu
fáar. Mér hafa alltaf fundist þær svo fallegar.
Lítil saga um lögvemdað mansal
Flestir hafa heyrt um það hvernig ólíkasta fólki var þrengt í
hjónaband fyrr á öldum. Sjaldan voru hjónaleysin spurð álits
heldur öllu ráðstafað af foreldrum og skyldmennum, allt eftir
því, hvað þeim fannst hagkvæmast fyrir ættina og koma henni
22