Strandapósturinn - 01.06.1983, Page 39

/ hópi okkar áttum karla knáa
og kvennalið með augnalitinn bláa.
Að framkvœmdum þaufóru strax að vinna.
„Feikna höll“, það dugði ekki minna.
Við Sigga smiðju samdi húsanefndin,
á Selfossi, þar tryggust þótti efndin.
Með sér hafði millíónir fjórar,
mikið þarf í framkvœmdir svo stórar.
Allt var nú í bili í besta lagi
betra að vera klár í sínu fagi.
Við öllu setja átti traustar skorður,
áframhaldið var, að fara norður.
Safnað var nu saman hraustum mönnum,
sjálfsagt voruflestir þeirra í önnum,
en þegar átti þessa ferð aðfara
flestir vildu ei krafta sína spara.
Sumir báru ánn áttatíu
aðrirþetta sex og fullra níu,
en flestir voru þarna mitt á milli
mettaðir af atorku og smlli.
Nú skyldi taka grunn og girða landið
gladdi marga húsbyggingar standið.
Girðingar — þar Gústi — safnar staurum
góður var það spamaður á aurum.
Heimamönnum gaf hann gælu dropa
gott er að þiggja óblandaðan sopa.
Svo lœkkaði hann lítilsháttar róminn,
það lá við að ég heyrði bara óminn.
Andskoti er nú Gústi karlinn glúrinn
glaðlyndur og ekki vitund stúrinn
heima pilta þlataði upp úr skónum,
hann pataði og benti út með sjónum.
37