Strandapósturinn - 01.06.1983, Síða 40
Bjössi gafmér birkistaura níu,
blessaður, þú lœtur eins og tíu.
Enginn vildi vera minni en hinir,
vel þar reyndust Gústa bœnda synir.
Girðingunni Gústi stjómar hraður,
hann Gústi er sko enginn meðal maður.
Níunda þó tuginn sé að tifa
hans tak er fast og gaman finnst að lifa.
Skipstjóramir þrír, í þessu standi,
(það má telja hapþ, að voru í landi),
aðstoðuðu Gústa í starfi stríðu
stauramir þar kenndu engrar blíðu.
Ingimundur, einn með berum hóndum
(ættaður er maðurinn af Ströndum)
staurunum þar stakk í moldu niður
sleinum, möl og leir, í burtu ryður.
Bensi lagði línu alveg rétta
leir og grjóti að slaurunum nam þétta.
Hœðarmœling Guðbjöm alla annast
eftir því er vissi rétt og sannast.
Þá stoppaði á skipstjórunum skriðið,
í skyndi höfðu fundið töframiðið,
en það var fyrir utan leyfða línu,
„á lóðarmörkin skorti agnarpínu“.
Grasbolla þar gimilegan líta,
gaman vœri þetta skjól að nýta,
finna það, sem flestir vilja kanna,
fá að njóta þess, er klerkar banna.
Til Hólmavíkur haldið var í hvelli
hart var keyrt, með feikna véla skelli.
Hreppsnefndinni hópað var þar saman,
hér var ekki á ferðum stundar gaman.
38