Strandapósturinn - 01.06.1983, Page 41
Beðið var um bollann grasa fríða
svo beturmcetti sumum þama líða.
„ Velkomið“, þau voru nefndar svörin
við viljum bœta og laga allra kjörin.
Gústifór af stað að ná í staura
slaðhœfði að þyrfti ei neina aura,
kom svo aftur fljótt með fullan bílinn,
fengsœll er hann Gústi og ekki vílinn.
Nú eigum við þannyndis-fríða bolla
þar íþrótt megum stunda, Ijúfa og holla.
Þökk se' Gústa og góðu skiþstjóronum
þeir gleymast ekki hressum Stranda sonum.
Nú skal þegar víkja að öðru efni,
allir hinir gengu varla í svefni.
Með berserksgang, svo engu þama eiri
allra fyrstu stunguna tók Geiri.
Hóþurinn þá heillaskál nam drekka
hlýnaði þá vel í brjósti rekka,
að því búnu gengið var að grafa
gekk það vel, og ei varð neitt til tafa.
Slógu uþþ og alveg rétt var nótin
að því búnu steyþan sett í móhn,
þá undirstöður allar komnar vóru,
en áður en menn á burtu þaðan fóru,
eftir skildu fingraför í steyþum
fullt af sementsleðju með í greiþum,
drukkin skál, við áfanga hvem unninn,
allt í hófi, bara að væta munninn.
Svo er eitt, er gleymst hefur að geta
garpar hraustir þurftu líka að éta,
ráðskonur þar fylltu flokkinn glœsta
flinkar við að elda mat og ræsta.
39