Strandapósturinn - 01.06.1983, Qupperneq 140

hvössum austanvindi og sýndist einn maður vera á og hélt ferð-
inni áfram inn á fjörðinn í hvarf frá Smáhömrum. Hann sagði að
sér hefði orðið að orði, að hann vissi ekki hvaða vitleysingi þetta
gæti verið einn í svona veðri. Þetta hlyti að vera annaðhvort Gísli
eða Kristján gamli. Það kom fyrir á þeim árum að ég fór stund-
um einn á skektunni minni til fiskjar. Þarna var þó mikill að-
stöðumunur, ég var þá í kringum þrítugt en Kristján var kominn
á áttræðisaldur, og þá eru nú flestir farnir að linast til sjósóknar.
Ég man ekki hvort það var í það sinn sem hann sigldi inn að
Reykjanesi og lagðist þar við stjóra, því þá var vindur svo óhag-
stæður til Hólmavíkur. Þar lá hann nokkurn tíma og gat svo
komist áleiðis því vindinn hægði eins og oft er með kvöldinu á
vorin. Þetta kalla ég einstakt af svo gömlum manni. Það má sjá
af þessu að á ungdómsárum hefur Kristján ekki látið sér allt fyrir
brjósti brenna eins og sagt er.
Kristján var fyllilega meðalmaður á hæð, og mjög holdskarp-
ur þegar ég kynntist honum rosknum, en hefur verið þrekvaxinn
og herðabreiður þegar hann var ungur maður, enda þrekmenni.
Hvatgerður og snöggur í hreyfingum, skapmikill hefur hann
verið en fór vel með skap sitt, en gat oft á yngri árum verið frekar
fáskiptinn og þungbúinn, sem getur hafa stafað af því að hann
lagði hug á stúlku sem hann elskaði mikið að sagt var. En atvikin
höguðu því svo eða forlögin að ekki varð neitt af því. Þetta var
Bjargey hálfsystir konunnar hans sem seinna varð. Þegar Kris-
tján var búinn að vera tiltölulega stutt hér á landi gerði hann sér
ferð til að finna Bjargeyju, sem átti þá heima á Svarfhóli í
Geiradal. Honum hefur fundist hann ekki geta annað, þar sem
hún var þó lifandi þegar hann kom aftur heim til íslands. Hann
hefur alltaf þráð hana, þó höf og lönd aðskildu þau.
Síðustu árin sem Kristján lifði, var hann búinn að fá sér
íslenskan ríkisborgararétt. Ég held að mér sé óhætt að segja að
hann og þau systkinin hafi verið í Kanada, að minnsta kosti fyrst
eftir að þau fóru til Ameriku, enda fóru flestir þangað héðan sem
til Ameríku fóru á þeim árum. Nokkru áður en Kristján dó voru
þær systur hans Ragnheiður og Guðrún fluttar að Hólmavík og
sömuleiðis Matthildur Björnsdóttir, bróðurdóttir hans, með
138