Fréttablaðið - 12.02.2022, Blaðsíða 90

Þarna var heill heimur
á bak við sviðið sem ég
hafði aldrei heyrt um
áður.
adalheidur@frettabladid.is
toti@frettabladid.is
Áttundi og síðasti þáttur Verbúðar-
innar verður sýndur á RÚV á sunnu-
dagskvöld og varla von á öðru en
hann muni sameina drjúgan hluta
þjóðarinnar í línulegri dagskrá rétt
eins og hinir sjö.
Síðasta þætti lauk enda með
slíkum ósköpum að fólk, sem hefur
staðið á öndinni af hrifningu og
spennu frá fyrsta þætti, þolir vart
miklu lengri bið eftir endalok-
unum enda bærinn í uppnámi eftir
síðustu atburði og allra augu beinast
að Hörpu. Og til þess að bæta gráu
ofan á svart hjá henni er hermt að
blaðamaðurinn Smári sé á leiðinni
á staðinn.
Útfærsla Verbúðarinnar á sköp-
unarsögu kvótakerfisins er einn
öf lugra spennuvalda í þáttunum
sem hafa sjálfsagt orðið til þess að
auka enn frekar almennan áhuga á
því sígilda þrætuepli þjóðarinnar
en samkvæmt nýrri skoðanakönn-
un sem gerð var fyrir Fréttablaðið
sagðist 61 prósent vera frekar eða
mjög andvígt núverandi fiskveiði-
kerfi.
Svandís Svavarsdóttir, sjávar-
útvegs- og landbúnaðarráðherra,
hefur fylgst með þáttunum af
athygli og miklum áhuga, en
kannski ekki endilega mjög póli-
tískum.
„Mér finnst þeir algerlega frá-
bærir,“ sagði ráðherrann þegar hún
var spurð um Verbúðina að loknum
ríkisstjórnarfundi í gær. „Mér finnst
þeir draga fram þennan tíðaranda
alveg einstaklega vel og þessa hags-
munatogstreitu þarna og hin hættu-
legu tengsl stjórnmála og viðskipta
sem eru þá og hafa alltaf verið.“
Ráðherrann gefur tíðarandanum
sem birtist í þáttunum fyrstu eink-
unn og talar þar af þekkingu og
reynslu. „Tíðarandinn er alveg
ótrúlega nákvæmur þarna og sjálf
var ég reyndar í verbúð á þessum
tíma. Sumarið ’81,“ segir Svandís en
bætir aðspurð við að hún hafi þó
ekki verið á söguslóðum Verbúðar
vestur á fjörðum. n
Verbúðin speglar
reynslu ráðherra
Svandís Svavarsdóttir sjávarútvegs-
og landbúnaðarráðherra.
FRÉTTABLAÐIÐ/ANTON BRINK
Allra augu beinast að Hörpu.
MYND/SKJÁSKOT
Hollenski umboðsmaðurinn
Kim Wagenaar hefur búið
á Íslandi síðustu fimm árin
og lætur vel af sér. Hún segir
áberandi að sérhæfingu vanti
í markaðssetningu tónlistar á
Íslandi en segist á sama tíma
þakklát fyrir tækifærin sem
hún hefur fengið, verandi
erlendur ríkisborgari.
ninarichter@frettabladid.is
Kim Wagenaar er fædd og uppalin í
Alphen aan den Rijn í Hollandi, sem
er eins og nafnið gefur til kynna, lítil
borg á bökkum Rínar. Að sögn Kim
fékk hún tónlistaráhugann með
móðurmjólkinni. „Pabbi átti risa-
vaxið geisladiskasafn. Ég man að á
tímapunkti voru þung gluggatjöld
yfir öllum stofuveggnum svo að
hann gæti spilað tónlistina í botni
án þess að trufla nágrannana.“
Ástfangin af lífinu baksviðs
„Þökk sé foreldrum mínum hef ég
alltaf verið með hugann við tón-
list,“ segir Kim. Hún segir vatnaskil
hafa orðið þegar hún var barn og
fylgdi foreldrum sínum á tónleika
þar sem frændi hennar var að spila.
„Við fórum baksviðs og mér fannst
það alveg æðislegt. Þarna var heill
heimur á bak við sviðið sem ég hafði
aldrei heyrt um áður. Þarna greip
áhuginn mig strax,“ segir hún.
Í Hollandi er hefðin að nemendur
velji sér áhugasvið í námi um 13 ára
aldur. „Þá velur maður sér það svið
sem maður útskrifast síðan úr. „Ég
vissi frá upphafi að ég ætlaði að fara
í menningartengt nám,“ segir hún.
„Ég komst líka að því að eina sér-
námið í markaðssetningu tónlistar
á þeim tíma var einmitt kennt við
háskólann í Utrecht,“ útskýrir hún
og segir að meðfram náminu hafi
hún tekið fimm ára starfsnám.
Eyjafjallajökull skipti sköpum
Hún segir fyrstu kynni sín af Íslandi
hafa verið á unglingsárunum þegar
móðir hennar kynnti hana fyrir
tónlist Sigur Rósar. „Ísland var líka
mikið í fjölmiðlum heima í tengsl-
um við eldgosið í Eyjafjallajökli og
svo auðvitað þegar hrunið kom.“
Kim heimsótti Ísland fyrst árið
2013, þegar hún fór á Airwaves
með hollenskum vinum. Síðan hafi
hún sótt hátíðina heim ár eftir ár,
og tekið að sér sjálf boðaliðastarf
í tengslum við hátíðina. Árið 2016
ákvað hún að f lytja til landsins
og ári seinna var hún komin með
atvinnutilboð.
Hún þáði vinnuna og hóf störf
við umsjón tónlistarviðburða á bar
í miðbæ Reykjavíkur.
Gus Gus og Damien Rice
Í dag er Kim umboðsmaður fyrir
fjölda íslenskra listamanna. Oscar
Leone, Unnur Sara, Bony Man og
Svavar Knútur eru á skrá hjá Kim,
ásamt f leirum. Hún hefur starfað
með Gus Gus og unnið að verkefn-
um með Ólafi Arnalds. Hún minn-
ist þó sérstaklega samstarfsins við
írska tónlistarmanninn Damien
Rice sem hún kynntist á Íslandi.
„Þetta var eftir fyrstu vaktina mína
á nýjum viðburðastað í Reykja-
vík. Ég byrjaði þarna að spjalla við
einhvern gaur sem sagði mér að
hann væri í tónlist,“ útskýrir Kim.
Næst hafi hann spurt hana hvort
hún hefði áhuga á verkefni. „Ég
spurði hann hvort hann væri með
Facebook -síðu svo að ég gæti haf-
ist handa við að kynna mér hann
aðeins, en hann sagðist ekki vera
með Facebook,“ útskýrir Kim.
„Ég þekkti hann ekki í fyrstu og
var hrædd um að þetta væri einhver
jólasveinn í pabbabandi,“ útskýrir
hún og hlær. Hann hafði aðeins
gefið henni fyrra nafnið sitt svo að
leit á netinu skilaði litlu.
Starfsmenn úr kynningarteymi
tónlistarmannsins náðu sambandi
við Kim á endanum og hún fylgdi
Damien Rice í gegnum stórt verk-
efni. „Mér fannst þetta ógeðslega
fyndið á þeim tíma. Alveg var þetta
dæmigert, að ég var næstum því
búin að af þakka verkefnið,“ segir
Kim og skellihlær.
Bransann skortir sérhæfingu
Kim segir gat vera til staðar á
íslensk u m tón l ist a r ma rk aði .
„Íslenskir tónlistarmenn hafa ekki
lært að umgangast tónlistina sem
vöru. Ég sá að það var gat í mark-
aðnum þarna. Það eru mjög fáir
umboðsmenn á Íslandi að gera það
sem ég geri,“ segir Kim. „Ég rann-
sakaði málið aðeins og tók eftir því
að þetta er hvergi kennt á Íslandi.“
Kim sérhæfir sig í ráðgjöf og
alhliða utanumhaldi fyrir tónlist-
arfólk undir merkjum umboðsstof-
unnar Peer Agency, sem hún rekur.
„Það er vöntun á þekkingu á þessu
sviði og kannski vantar reynsluna
líka,“ segir hún.
Kim kveðst gríðarlega þakklát
fyrir viðtökurnar sem hún hefur
fengið. „Það er dásamlegt að fá við-
urkenningu sem fagmaður í faginu.
Að Útón sendi mig erlendis á ráð-
stefnur og listamenn eins og Gus
Gus vinni með mér. Það er oft sem
fólk eyðir svo mikilli orku í þetta og
fær svo lítið til baka.“ n
Framtíðaráformin
ákveðin baksviðs
Kim var viðstödd þegar tíkin Zoe kom í heiminn fyrir fjórum árum og hafa
þær verið óaðskiljanlegar síðan. FRÉTTABLAÐIÐ/SIGTRYGGUR ARI
NETFLIX
Too hot to handle
Framleiðandi: Viki Kolar
Nína Richter
Tíu manna hópi fullorðinna ein-
hleypra keppenda er komið fyrir á
hitabeltiseyju. Hópurinn saman-
stendur af keppendum sem allir
eiga það sameiginlegt að vera
klæddir efnislitlum klæðnaði, vera
enskumælandi, gagnkynhneigðir,
leggja gríðarlega áherslu á útlit sitt
og annarra og eiga erfitt með að
mynda rómantísk tilfinningasam-
bönd. Meðan á dvölinni stendur
fara keppendur í gegnum námskeið
sem snúast um hugrækt og tengsla-
myndun, á sama tíma og þeim
er bannað að stunda kynferðis-
legar athafnir af nokkrum toga, eða
stunda sjálfsfróun.
Manneskjan er skrýtin dýrateg-
und. Tilfinningin sem situr eftir hjá
áhorfandanum eftir áhorf á Too hot
to handle, er líkust einhvers konar
eitrun, og spurningin sem stendur
eftir er: Hvað er eiginlega að okkur?
En að sjá fullorðið fólk láta allt vit
lönd og leið er þrátt fyrir allt svaka-
lega gott sjónvarp.
Stjórnandi hópsins er „Lana“, sem
er sívalningslaga talandi lampi sem
skammar þátttakendur í hvert sinn
sem þeir brjóta reglurnar.
Verðlaunapottur bíður sigur-
vegara þáttarins sem er valinn eftir
geðþóttaákvörðun framleiðenda.
Potturinn stendur í 100 þúsund
Bandaríkjadölum í upphafi þáttar
en lækkar umtalsvert í hvert sinn
sem regla er brotin. Til að mynda
kostar stakur koss sex þúsund doll-
ara, í þriðju þáttaröðinni. Maður
hefði haldið að fólk gæti hamið sig
þegar slíkir peningar eru í húfi. Svo
er nú aldeilis ekki.
Tónn framleiðslunnar gagn-
vart þátttakendum einkennist af
gamansömu virðingarleysi. Fólkið
er sett fram sem spólgraðir vit-
leysingar sem þurfa hjálp. Hjálpin
er í formi námskeiða þar sem
konum er kennt að tala fallega um
píkuna sína og karlmenn tala um
neikvæða stimpla sem þeir hafa
fengið, og öskra til þess að losna
undan þeim. „Meðferðin“, sem
þættirnir gefa sig út fyrir að veita
fólkinu, er grunn og það er skrýtið
misræmi í umgjörð þáttanna og
þeirri húmanísku nálgun sem með-
ferðaraðilar boða. Er kannski ein-
hver dýpri ástæða fyrir því að þetta
fólk myndar ekki náin tilfinninga-
sambönd? Er eðlilegt að fólk leiti
logandi ljósi að framtíðarmaka
fyrir 25 ára aldurinn? Er slæmt að
eiga marga rekkjunauta? Þátttak-
endurnir sjálfir kvarta nefnilega
aldrei undan þeim lífsstíl.
Í þáttunum verða til pör, og stór
hluti af skjátímanum fer í að fylgjast
með því hvort pörin haldi skírlífis-
heit þáttanna. n
NIÐURSTAÐAN: Ágætis sorp sem
upphefur ástarjátningar og fram-
tíðarplön en fordæmir lauslæti.
Framboð slíkra þátta er síðan svar
við eftirspurn sem er kannski
skýrasta dæmið um að það er
vissulega eitthvað að okkur.
Hvað er eiginlega að okkur?
Too hot to
handle segir ef
til vill meira um
áhorfendurna
en þátttakend-
urna.
MYND/SKJÁSKOT
50 Lífið 12. febrúar 2022 LAUGARDAGURFRÉTTABLAÐIÐLÍFIÐ FRÉTTABLAÐIÐ 12. febrúar 2022 LAUGARDAGUR