Editiones Arnamagnæanæ. Series A - 01.06.1997, Blaðsíða 189

30
33
3
6
9
180
183
186
189
192
195
13
ok nu lypta þau ferd sinni or borg. ok koma j Frakland ok til Reins borgar. ok a1, ch. s
Hlóduir kongr var þar þa fyrir ok aller hinir æzstu menn jlandino. ok fagnar
hann sialfr ok allir adrir Kat(rino) kongsd(ottur) einkar vel sem vonn var. ok
var þar þa dyrlig veizsla er Hlóduir kongr veitti brullaup sitt ok stod vij
d(aga). enn sidann for þat folk aptr er til þes var *ætlat. enn konur ok karlar
voro eptir þeir er þiona skyldo kongsd(ottur) j godo yfirlæti.
Af list ok kurteisi ok Riddaraskap *Mirmanz ch.6
Svo er sagt fra kongs dottur at hon var huerri kono fridari miuk j ordum enn
mild af fe svo at hon gaf aa tvær hendr gull ok silfr. ok vard hon af þui þokca
sæl vid landz lydin. Enn j annan stad vonu brada[r]a tok hon ath hyggia at
vænleik M(irmanz) jarlssons ok atgiorfi er hann hafdi sem fyr var sagt vm
fram adra menn. biart andlit ok stormanlikt. ok at allri list ok kurteisi fanz
eingi honum jafnn. eigi at klerkdomi. Eingi var ok sa Riddari j óllu Fracklandi
e(da) Saxlandi. ath j sódli mætti sitia fyrir þessum sveini ef hann vildi at Rida.
Svo var honum ok farit vm hinar smæRÍ jþrottir at eingi þurfti vid hann at
hann. 34 ætladr.
6.1 Mirnanz. 4 vonu] nasal stroke over u erased, and parts ofnext word. 1 eigi] ab-
vijst ad hun nytte allar vel. Enn þau lypta ferd sinne ur borginne og láta ei fyrr c
enn þau koma sudur i Frackland til Reinsborgar. Enn Hlódver köngur var þar
fyrer i borgene og aller þeir enu bestu menn og hófdingjar þeir er i hans rijke
voru, og fagnar hann sjálfur og aller adrer Katrinu köngs döttur ævar vel, og
fðr þar dyrleg veitsla framm bæde hird köngs, og hennar fórunautum, og
mórgum ódrum landshófdingjum. Su veitsla hefur sió nætur staded. Enn þad
er ei greintt huad leinge þeir menn dvóldust | er henne fylgdu þángad. Fðr 103 v
þad fðlk heim þá er tijme þðtte til vera, enn þad qvende og karlar er þeim
skyllde þiðna i sijfellu þad var þar epter i gðdu yferlæte. Enn so var frá sagtt
skaplynde hennar ad hun var bæde milld og blijdlát. Eige sparde hun ad gjefa
á tvær hendur gull og gjersemar. Suo var hun blijd ad hun fagnade hlæande
hverjum manne. Af þessu vard hun þackasæl vid landslydenn. Enn þad er
sagtt og i annann stad ad von bradara tðk hun ad hyggja ad ásiónu Mirmants
jarls sonar og adgjórfe sem fyrr var sagtt biartara andlit enn annara manna
*náttura stæde til. Einge stðdst honum i klerkdöme, einge fanst sá i Frack-
lande, *eda i Saxlande ad j sódle sæte fyrer honum, ef hann villde ad rijda.
Enn þð ad þessa idrðtta hans sje hellst gjeted er mestur frame þótte ad vera, þá
fje). 179 láta] ljetta expected, but cf. 866. 190 þackasæl] sic, as in 81. 192 sem]may
be read as the relative particle, but probably words are missing (er hann hafde after adgjórfe) and
sem is a conjunction. 193 nátturu. 194 eie. 195 idrótta] sic. 196 lijkt] probably