Editiones Arnamagnæanæ. Series A - 01.06.1997, Blaðsíða 208

32
A'.ch. u þu vart illa beidr. Nu munt þu þikciaz hafa latit fodur leifd þina j þesso o
happi ok þui skaltþu taka her þat er þu vil af lóndum ok lausum eyri ok ver
katr ok vent hialpar af Gudi. Enn M(irmann) þakcadi honum ord sin ok
m(ælti) mer þikkir þui glæpr minn vestr at hann er svo fatidr at menn muno
þat hyggia at eingi madr muni jafnn ovitr komit hafa jveroldina sem ek er ek
bar eigi meira þol vid þetta mal. Enn ek vil ydrum radum vist fylgia ok *hrinda
þessum þunga af mer þo at mer þikci mikils afatt. Nu er Mir(mann) med
kongi jgodo yfirlæti. '*ok; nu koma niosnar menn Hl(oduis) kongs vestan af
Spania ok s(egia) at Bær(ingr) j(arl) kallar vtt ovigann her ok ætlar aa hendr
Hl(odui) kongi. ok vinna med herskildi Frackland. Enn er Hl(oduir) kongr
11.11 hringa. 13 interlinear and not clearly writlen.
b, ch. 9 vart illa beiddr. Nu veit eg ath þier mun þickia sem þu hafer rikit latid faudur
leifd þina j þessv ohæfi. og med þvi at þier er ecki avdit af þvi lande. þa
skalltu taka slikt af minv rike sem þv villt bæde j lóndum og lausa fé. og skalltu
4 v vid þath huggazt | og vænta hialpar af Gudi vm þitt vankvædi. Enn M(ir-
mant) þackadi kongi ord sin. og bod. enn mier þicker glæpurinn mestur seger
hann. enn hann er so <fa)tidr ath menn munu hygia at eingi madur sie jafnovit-
ur kominn j heiminn sem eg er. Enn þo vil eg seiger hann þinvm radvm
framm fara. og hrinda þessvm hofga af mier sem skiótazt má eg. þo at mier
þicke mikils afátt.
ch. io <N>v er M(irmant) med kongi j gódv yferlæti og þockazt hverium manni
vei bæde rikvm og orikvm. enn nú kómv sendi menn. vestan af Spania. og
seigia so ath Bæringr iall kallar vt óvigann herr og vill fara aa hendur Hlódve
kongi og vinna med herskillde Frakland ef hann má. Enn er Hlódver kongr fra
100 enn] probably an errorfor er.
c þikjast hafa f0durleifd þijna fyrer þetta öhæfe. Nu fare so ad þu naer þar ongum
sóma þa tak þu af mijnu rijke þad er þu villtt bæde af lande og lausum eyre og
ver kátur föstre og vænttum ockur hjalpar af Gude med þetta mál. Enn Mir-
mant þackade honum ord sijn og mælltte suo. Þad þikje mjer glæpur minn vest-
ur ad hann er suo sialldheyrdur, og munu menn þad ættla ad eingenn hafe jafn
heimskur komed i verplldena sem jeg. Enn þö vil eg þijnum rádum fylgja umm
þetta mál og hrinda af mjer þessum þunga sem eg fæ mjer skap til. Nu er Mir-
mant med konge um hrid og helldur ogladur. Nu koma menn vestan af Spane
og seigja suo, ad Bæringur jarl byr ut ovijgann her og hann ættlar ad fara á
hendur Hlpdver könge og vinna med herskillde alltt Frackland ef hann má sjer
suo vid koma. Enn er kongurenn heyrde þesse tidende þá sende hann ord 0llum
6
9
12
15
96
99
102
3
453
456
459
454 Þad] probably an errorfor Þvij.