Editiones Arnamagnæanæ. Series A - 01.06.1997, Blaðsíða 275

99
mvn villdaztr kostr þad þikia. sem er Cecilia dotter mfn, og skal eg hana ei a2, ch. 21
vndann taka helldr enn adrar ef hun vill min rád hafa. Vel mæle þier herra
9 s(agdi) Mirmann og skulo þid tala þetta yckar i milli. Nv giorer kongur suo ad
hann seiger dottr sinne þeirra tal. enn hun svarar svo. Litill hugur hefr mier
vered aa þui hinngad til. enn ef eg skal þesskonar raad med hondumm hafa.
12 mun eg þenna mann taka edur ongvann. Nv þo hier verde fleira vmm rædt þa
fysto þessa aller vitrer menn. og verda þær malalykter ad Mirmann fastnar
sier Ceciliu kongsdottr epter þui sem tilstodu log og lanndz sidur. ok epter þad
7 þad] - AJ
iumzt eg ath þier mun villdazt þickia þar sem | er S(ecelia) dótter min. enda B,ch. 19,22 r
mun eg hana eigi vndan draga helldur. ef hun vill minvm rádvm fylgia. Vel
78 mæler þv herra. Þá skuli þid ræda med yckr. Nú seiger hann d(óttur) sinne
þetta. enn hun s(varar) þvi vel og mællti suo. Litill hugur hefer mier verit æ
þess konar ráda giord. Enn ef þath skal rads taka. þá mun annathvort vm
8i þenna mann ath tala. æ(da) aungan annann. Nú þótt hier verde fleira vm rætt.
þa þicker þó ollvm vitrum monnum vel fallit. og verda þessi mala lok. ath
M(irmant) Jus(tinus) fester sier S(eceliu) kongs d(óttur) at landz logvm. enn
81 annann. Nú] punctuation and capital supplied.
Ceciliu döttur minnar beidast vilja, og eige skal þann kost undann draga ef c
813 hun vill mijnu ráde fylgja. Þetta var nu talad fyrer henne. Enn hun veik til
fódurs sijns málenu, og verda þær málalycktter ad kongur gjefur Mirman
döttur sijna, og er su veitsla aldyrlega gjórd. |
39 villt ad þesse rádahagur framm fare og mun eg þar vel til svara, enn eg vil nu D.ch. 25
fyrst finna döttur mína og seigia henne þinn vilja og málaleitan, og heyra
huorju ad hun vill hier til svara. Nú geingur köngur til kastala döttur sinnar,
42 og sem hann kemur i kastalann, þá stendur jungfrúinn upp i möte hpnum og
fagnar hpnum all blidlega. Köngurinn tekur þui bhdlega. Sidann taka þau tal
med sier, og seigir hann nú döttur sinne Mirmantz bæn | og hanns málaleitan. 155
45 Júngfrúinn svarar: eg kys seigir hún ad köngurinn fadir minn siáe fyrir mi'nu
rádi, og eptir hans vilia og rádum, vil eg i þessu sem pllu 0dru framm fara,
enn sagdur er mier þessi madur afbragd annara manna ad witsku, hraustleika,
48 og 0llum riddaralegum jþröttum, og vel hefur reynst og dreingiliga i allri sinne
framm gaungu si'dann ad hann hingad kom i Sikiley. Köngur annsar nú hennar
mále og sagde allt þetta satt vera, og hann værj prýddur mprgum listum og
51 jþröttum, og miog værj hann vidfrægur, af si'num miklu manndömsgiprni'ng-
um sem hann umm sina daga unnid og frammkuæmt hefdi, og var þad ending
máls ad júngfrúinn var játud og fpstnud Mirmant | ad ráde köngs döttur og 156