Börn og menning - 2020, Qupperneq 24

Börn og menning24
og Í myrkum mánafjöllum, þar sem Tinni og félagar fara
til tunglsins 16 árum áður en nokkur raunverulegur
maður steig þar fæti. Þessi þrjú ævintýri í sex bókum
mörkuðu upphafið að nýjum og þroskaðri stíl Her-
gés, ævintýrin urðu heildstæðari og hann sleit sig frá
dagblaðaforminu því Sjö kraftmiklar kristallskúlur var
síðasta bókin sem birtist í því formi. Eftir það komu
bækurnar út í sérstöku Tinna tímariti sem Hergé og
samstarfsmenn hans stofnuðu. Á svipuðum tíma kom
líka út hin stórskemmtilega bók Svarta gullið sem Her-
gé byrjaði að teikna fyrir stríð en lauk ekki við fyrr en
eftir það.
Hergé hafði nú teiknað Tinna sleitulaust í meira en
25 ár, eina bók á ári. Upp úr þessu fóru afköst hans að
minnka. Eftirmálar stríðsins tóku á Hergé, hjónabandið
fór í vaskinn og það sótti að honum þunglyndi. Hann
þurfti lengri hvíld á milli bóka en snéri jafnan aftur með
stórkostlegar hugmyndir og næstu bækur eru allar frá-
bærar hver á sinn hátt: Leynivopnið er kaldastríðs spæj-
araþriller, Kolafarmurinn er gagnrýni á þrælaviðskipti
en jafnframt einskonar endurfundir fjölmargra persóna
sem birst höfðu í eldri Tinnabókum og Tinni í Tíbet
sem tók við af Einhyrningnum sem eftirlætisbók Hergés
sjálfs. Í Tinna í Tíbet lætur Hergé Tinna bjarga fornvini
sínum Chang úr bráðum háska eftir flugslys í Himala-
jafjöllum.
Síðustu þrjár bækur Tinna eru svo Vandræði ungfrú
Höfundur er dagskrárgerðarmaður og hefur meðal
annars gert þætti um Ævintýri Tinna sem finna
má í hlaðvarpsveitum.
Vailu Veinólínó, sem er eins konar stofudrama þar sem
frábær húmor Hergés nýtur sín en bókin gerist öll á
Myllusetri Kolbeins kafteins, Flugrás 714 til Sidney þar
sem flugrán og geimverur koma við sögu og loks Tinni
og pikkarónarnir sem kom út árið 1976 og reyndist vera
síðasta fullkláraða bók Hergés.
Áframhaldandi ævintýri
Ýmsar teiknimyndapersónur hafa lifað áfram eftir að
höfundur þeirra deyr með því að aðrir hafa tekið við
pennanum. Tinni hefur lifað áfram, þótt engin ný ævin-
týri hafi verið búin til frá því Hergé lést. Bækurnar hafa
fundið nýja og nýja lesendur sem drekka í sig ævintýri
Tinna sem ný væru, þótt senn verði 100 ár frá því fyrstu
ævintýrin komu út. Galdurinn virðist vera fólginn í ein-
faldleika Tinna. Flestir geta séð sig í honum, hann er
teiknaður á mjög einfaldan hátt og lesandinn veit lítið
um karakterinn sjálfan og bakgrunn hans. Hver og
einn getur því mótað Tinna í sinni mynd. Sömuleiðis
hafa ferðalögin í bókunum dregið til sín unga lesendur
með ævintýraþrá. Þótt langferðir séu ekki jafn fram-
andi nú og um miðja síðustu öld, er ennþá heillandi
að lesa um skipulagða glæpastarfsemi bakvið kínverskar
ópíumbúllur, tunglferðirnar heilla enn sem og frum-
skógar Suður-Ameríku. Þá hefur vörumerkið Tinni
líka orðið ákaflega vinsælt á síðustu árum og styttur af
honum seljast sem fokdýrar hönnunarvörur. Allt hefði
þetta komið Hergé á óvart, en hann bjóst við því að
þeir félagar myndu kveðja þessa jarðvist saman og þegar
hann var spurður um framhaldslíf Tinna eftir sinn dag
sagði hann:
Eftir minn dag þá verður enginn Tinni meir. Tinni er mín
sköpun, mitt blóð, minn sviti, mín tár.