Skessuhorn - 04.04.2022, Side 17

MIÐVIKUDAGUR 4. MAÍ 2022 17
Sérskreyar ístertur
fyrir veisluna
Sérskreyttu ísterturnar eru hjúpaðar gómsætu marsipani eða
sykurmassa, fagurlega skreyttar með marsipanblómum og
texta að eigin vali. Svo veislan verði enn eftirminnilegri bjóðum
við upp á prentaða mynd og styttu á tertuna. Hægt er að velja á
milli fjögurra bragðtegunda af ís, konfekt, vanillu, jarðarberja
eða súkkulaði. Terturnar fást í mismunandi stærðum, frá 12
til 60 manna. Panta þarf með góðum fyrirvara eftir afhending-
arstað og einfalt að ganga frá pöntuninni á kjoris.is.
Það er greinilegt að listræn mót­
un tjáningarforma er eitthvað sem
vekur sérstakan áhuga Benedikts.
„Ég ákvað að á einum tónleikunum
á hátíðinni yrði Jóhannesarpassía
Bachs flutt með alveg nýrri nálgun.
Við verðum þrír flytjendur og leik­
ið er undir á orgel, sembal og mis­
munandi slagverk. Fyrir þetta form
fékk ég Opus Klassik verðlaun­
in, helstu tónlistarviðurkenningu
sem veitt er í Þýskalandi. Þetta eru
alþjóðleg verðlaun, nokkurs kon­
ar litla systir Grammy verðlaun­
anna,“ segir hann. Honum finnst
mjög gaman að vera á sviði og best
að taka þátt í verkefnum sem eru
sviðsett en taka skamman tíma.
Skemmtilegt sé að Berlín og ýmsar
aðrar borgir í Þýskalandi séu mjög
opnar fyrir nýjungum í túlkun. Þar
megi sjá uppfærslur sem hefðu ver­
ið óhugsandi fyrir 30 árum.
Júdas með
öðrum augum
Við ræðum annað verk sem Bene­
dikt hefur samið og hann nefn­
ir Júdas. Þar er mismunandi Bach
tónlist leikin ásamt textum eftir
ísraelskan rithöfund sem hét Amos
Oz. Verkið er flutt af fimm manna
hljómsveit og eru tónleikar og leik­
sýning í senn; leiknir textar ef svo
má segja. „Þetta verk sem ég sjálfur
á grunni textanna, þ.e. ég set þetta
saman í dagskrá sem beina ræðu
Júdasar. Þetta verður svo tekið upp í
sumar og kemur út á diski einhvern
tímann á næsta ári. Oz skrifar upp­
runalega á ensku en ég nota þýska
þýðingu. Ég las bók hans á sínum
tíma og það var mér eftirminni­
legt,“ segir hann. Saga Júdasar hef­
ur alltaf höfðað til Benedikts sem
aldrei segist hafa getað litið alfarið á
hann sem illan mann. Þetta sjónar­
mið hafi hann alltaf haft í huga við
túlkun persónunnar. Í bók Oz hafi
hann fundið samhljóm í þessu því
þar er talað í fyrstu persónu beint
frá munni Júdasar.
Benedikt segir: „Það er enginn
bara illur. Ég hef ekki lesið mikið
síðustu ár vegna þess að ég er með
börnin, en las mikið á árum áður.
Það var eiginlega merkileg tilviljun
eða örlög að ég skyldi rekast á þessa
bók. Hvenær er einhver að beina
sjónum þínum vísvitandi að ein­
hverju og hvenær er það tilviljun?
Maður getur illa sagt til um það.
Mér var sagt frá þessari bók þar
sem óhefðbundin nálgun væri við
persónu Júdasar og leitaði að henni
í framhaldinu en fann ekki. Svo fór
ég í heimsókn til leiklistarkennar­
ans míns sem er 83ja ára yndisleg
kona sem ég hef haldið miklu sam­
bandi við. Ég settist í stól hjá henni
og sá þá allt í einu hvar bókin blasti
við í bókahillunni hennar.“
Benedikt fékk bókina að sjálf­
sögðu lánaða. Að skapa verk eins
og þetta um Júdas höfðar sterkt
til hans. „Flutningurinn fer svo
þannig fram að fyrst syng ég aríur
sem ég hef valið úr kantötunum og
flyt svo textana sem eru í svipuð­
um anda. Ég vona að ég geti flutt
þetta einhvern tímann á Íslandi, en
það er ekki einfalt í framkvæmd því
ég yrði að flytja tónlistarmennina
inn,“ segir hann.
Að syngja í sólarhring
Ljóðasöngur verður enn eitt verk­
efni Benedikts í Bonn. Þar mun
hann flytja Vetrarferð Schuberts á
óvanalegan hátt. „Ég syng í sólar­
hring. Fyrst flyt ég verkið hefð­
bundið, en svo yfirgefur píanist­
inn salinn og ég syng án undirleiks
eins lengi og ég get. Mér finnst
mjög gaman af svona áskorunum
og er alltaf að leita að mínum eig­
in mörkum. Ekki bara í tónlist held­
ur í fleiru, svo sem í sjósundi, en það
hef ég stundað síðan ég kom heim.
Mögulega er óvanalegt að söngvar­
ar geri slíkt, en það er ekkert gott
að fara alltaf ofurvarlega og vera
heltekinn af því að veikjast ekki. Ég
hef líka áhuga á eldamennsku og er
mikill áhugamaður um vín. En aðal­
áhugamálið er alltaf tónlistin,“ seg­
ir hann.
Eins og fram hefur komið er það
stór hluti af lífi Benedikts að fást við
ný og spennandi verkefni. „Margir
hræðast t.d. þetta mikla verk Vetrar­
ferðina, en mér finnst einmitt rétt
að takast á við hana með nýjum
hætti og á mismunandi aldursskeið­
um. Eftir tíu ár mun ég líklega túlka
ljóðaflokkinn á allt annan hátt,“ seg­
ir hann íhugull á svip.
Akranes
Fjölskyldan hefur fjárfest í fallegu
gömlu húsi á Akranesi sem þau
hyggjast gera upp. Þau eru mjög
ánægð með staðsetninguna. „Akra­
nes er eiginlega ekki úti á landi,
það er svo nálægt Reykjavík. Hér
er dásamlegt að vera og það er mun
meira frelsi fyrir börnin, en því er
ekki að heilsa í Berlín. Við hefðum
ekki viljað búa við það skólakerfi
sem er í gangi í Þýskalandi, það er
eiginlega ómannúðlegt. Þar verð­
ur maður níu eða tíu ára gamall að
ákveða hvað maður ætlar að leggja
fyrir sig í lífinu og því er hreinlega
ekki hægt að breyta. Þannig er bók­
staflega búið að ákveða líf þitt. Þetta
er ekki gott fyrir ungmenni og sér­
staklega slæmt fyrir stráka,“ segir
Benedikt alvarlegur í bragði.
Hjónin voru sammála um að vilja
ekki setjast að í Reykjavík, en finnst
Akranes henta vel. Það væru ýms­
ir þættir sem réðu þessu. „Við vild­
um vera úti á landi og hér erum við
nálægt foreldrum mínum í Saurbæ
og samt ekki of langt frá flugvell­
inum í Keflavík. Það er líka gaman
að verja peningum til að byggja upp
eigin fasteign, sem ekki er alltaf auð­
velt fyrir ungt fólk. Þetta á ekki bara
við á Íslandi, ástandið er enn verra
í Þýskalandi, þar sem það er orðið
fjarstæðukenndur raunveruleiki að
eignast eigin eign,“ segir Benedikt.
Að finna mörkin
Á næstu dögum fer Benedikt til
Utrecht í Hollandi til að taka þátt
í uppfærslu félags sem heitir De
Nederlandse Bachvereniging og á
100 ára afmæli í ár. Félagið setur
mikið upp af verkum Bachs með frá­
bærum listamönnum, bæði hljóm­
sveit og kór í frábærum tónleikasal,
Tivoli Vredenburg. Þar tekur Bene­
dikt þátt í frumlegri sviðsetningu á
veraldlegum kantötum eftir Bach.
„Mér finnst gaman að því að finna
mörkin og vil ekki vera hræddur við
mistök, enda eru þau ekki mögu­
leg í listgjörningi. Haydn sagði að
það væri betra að spila ranga nótu
með innlifun en rétta án hennar.
Þetta heillar mig; að þora að kanna
nýjar lendur tónlistarinnar og vera
óhræddur við að klúðra,“ segir þessi
hæfileikaríki söngvari að lokum.
gj
The Diary of the one who disappeared eftir Leos Janâcek, Staatsoper Berlín.Benedikt tekur við Opus Klassik verðlaununum.