Heilbrigðisskýrslur - 04.12.1988, Blaðsíða 37

35
Mauratalning leiddi í ljós, að enginn marktækur munur var á
milli maurafjöldans i heyi af þessum þrem gæðaflokkum. Þess
vegna er ekki er auðvelt að átta sig á, í hvers konar heyi er
mest af maurum, með þvi einu að skoða heyið, þreifa á þvi eöa
lykta af þvi.
Einnig var rannsökuð vatnsvirkni (hlutfallslegt rakastig)
heysins. Venjulegur hárrakamælir var settur inn i hvern hey-
sýnapoka, og lesið af honum nokkrum klukkutimum siðar. I ljós
kom, að i heyi þar sem vatnsvirknin var undir 73 % , var sára-
+0.4----
RSC/N
+ 0.2---
0.0
-0.2
Absidia sp
Eurotium sp
Cladosporium
herbarum
Mucor
racemosus
Aspergillus
sydowii
Penicillium spp
Aspergillus
c andidus
• -----1------- Scopulariopsis
Ctenoglyphus hreyicaulis
plumiger . I
Cheyletus
eruditus
Aspergillus
versicolor
Emericella
nidulans
Lepidoglyphus
destructor
Acarus
farris
Tarsonemus sp1
i .
Coccotydeus spp
Tydeus spp
-0.4
Pygmephorus
islandicus _________
Collembola spp
-0.6------------------
-0.4 -0.2
0.0 +0.2 +0.4 +0.6
Rs water activity
MYND 2 : Niðurstöóur rannsókna á fjögurra mánaða gömlu heyi frá Hvanneyri
leiddu í ljós þetta Spearman Rank samhengi (Rs) milli vatnsvirlcninnar
(water activity) annars vegar og kolefnis/köfnunarefnis hlutfallsins hins
vegar. Þegar heyið brotnar niður, eykst vatnsvirknin og
kolefnis/köfnunarefnis hlutfallið veróur minna. I ljós kemur, að viö
byrjun niðurbrotsins er mest af heymyglusveppum, en síðar nær maurafjöldinn
hámarki. Þetta er meðal annars vegna þess að maurarnir éta sveppina.
(Hallas og Gravesen, 1987).