Rökkur - 01.06.1932, Blaðsíða 5

Utsjá.
I.
Rússland 1931.
í lok ársins 1931 er það eng-
um efa undirorpið, að bæði
embættismenn ráðstjórnarrikj-
anna og allur almenningur er
þeirrar skoðunar, að verstu
erfiðleikarnir séu að baki í
þeirri baráttu, að gera Rúss-
land að iðnaðarlandi. Þessir
baráttuerfiðleikar náðu há-
marki 1931, en úr því var svo
komið, að hægt var að leggja
aðaláhersluna á raunverulega
framleiðslu, en til þess tíma
var aðaláherslan lögð á smíði
verksmiðja. Þegar þetta er
skrifað (15. des.), er ekki að
fullu ljóst live mörg af binum
518 nýju iðnaðarfyrirtækjum,
stórum og smáum, sem ráðgert
var að hafið gæti starfsemi
sína á árinu, hafa liafið fram-
leiðslustarfsemi. En liinsvegar
er það víst, að framleiðslu-
starfsemi svo margra þeirra er
liafin, að örugt er að iðnaðar-
framleiðslan er að aukast gif-
urlega.
Lesendur í gömlu iðnaðar-
löndunum geta ekki yfirleitt
gert sér að fullu ljóst, liverjum
augum Rússar alment líta á
þær brevtingar, sem hér er um
rætt. Rússar hafa til tiltölulega
skamms tima átt við að búa
slíkar aðstæður á viðskifta- og'
framkvæmdasviði, að líkastar
eru aðstæðum þeþn, sem aðr-
ar menningarþjóðir áttu við að
búa á miðöldunum. Svo má
heita, að fjöldi rússneskra al-
þýðumanna líti með óttabland-
inni lotningu á hina miklu
aukningu nýtísku véla, dráttar-
véla, bifreiða og allskonar
verksmiðjuvéla. Rússneska al-
þýðufólkið lítur á framfarirn-
ar þeim augum sem nýr heim-
ur sé í sköpun. Og' það hefir
meira gildi í augum þeirra en
tölur úr liagskýrslum alment
hafa í öðrum löndum, að árið
1931 varð Rússland annað
mesta olíuframleiðsluland í
heimi, fjórða mesta kolafram-
leiðsluland og aðal di’áttar\'éla
framleiðsluland heims. I einu