Rökkur - 01.06.1932, Síða 41

R Ö K K U R
39
„Þess skaltu njóta, að þú los-
aðir mig úr böndum og því drep
eg þig ekki að þessu sinni, en
komir þú fyrir mín augu i ann-
að sinn, þá verður það þinn
bani.“
Argilus fór nú hrjrggur á
fund hinna þriggja mága sinna
og sagði þeim alt sem var. Mág-
arnir þrír báru saman ráð sin
og sögðu að lokum: „Þú verður
að fá þér hest, sem er enn þá
frárri en Fægarot, en slíkur
hestur er að eins einn til í heimi
og það er yngri bróðir Fægar-
ots; liann liefir reyndar ekki
nema fjóra fætur, en hann er
enn þá fljótari en bróðir hans.“
„Hvar get eg fundið þann
hest,“ spurði Argilus.
„Járnnefja lieitir norn ein,“
mælti sólkóngurinn,“ hún held-
ur hestinum fólgnum undir
jörð niðri. Farðu til hennar,
vistaðu þig hjá henni og heimt-
aðu hest þenna í kaup.“
Um leið og hann sagði þetta
fékk hann Argilusi dálítinn staf,
sem gulllegur var til liálfs, en
silfurlegur til hálfs og titraði án
afláts; hann var gerður af sól-
skini, tnnglskini og vindi. „1
hvert sinn er þú þarft okkar
við,“ mælti sólkóngurinn, þá
sting staf þessum i jörð niður
og munum við þá óðara vera
komnir þér til hjálpar.
Að svo mæltu tók sólkóngur-
inn mág sinn litla, setti hann
upp á sólargeisla og bar hann
heilan dag til enda. Siðan tók
mánakóngurinn hann og bar
hann heila nótt; eftir það tók
stormkóngurinn hann og bar
tiann einn dag og eina nótt og
var hann þá kominn að höli
nornarinnar.
Höll Járnnefju var bygð úr
eintómum hauskúpum og vant-
aði að eins eina til þess að bygg-
ingin væri alger. Þegar kerling
heyrði barið á dyr, leit hún út
um gluggann og varð fegnari en
frá megi segja.
„Hana,“ hugsaði hún með sér,
„þarna kemur þá loksins einn.
f þrjú hundruð ár hefi eg árang-
urslaust beðið eftir þessari haus-
kúpu, sem á vantaði, að þessi
mín dýrlega höll yrði fullgerð.
— Ivomdu litli vinur, komdu
inn!“ kallaði hún til Argilusar.
Hann kemur inn og bregður
í brún, er hann sér kerlinguna
nærri sér, var hún afar löng og
ljót og nefið af járni.
„Eg vildi vista mig hjá þér,“
sagði hann.
„Vel,“ svaraði hún, „hvað set-
urðu upp í kaup?“
„Hestinn, sem þú geymir i
jörð niðri!“
„Hann skaltu fá ef þú reynist
mér trúr og dyggur, en verði
þér nokkuð á í vistinni, þá verð
ur þú drepinn.“