Rökkur - 01.06.1932, Síða 46

44
ROKKUR
horfið úr sögunni. Gott dæmi
þess liversu óvaranleg reynast
liíbýli þau, sem með höndum
eru gerð, samanhorið við liall-
ir þær, sem skáldlegt hugar-
flug reisir frá grunni.
Skáldkonan átti til mætra og
gáfaðra að telja í háðar ættir.
Faðir hennar, sem var prestur,
var maður prýðilega gefinn og
lærður vel. Hann var einnig
fríðleiksmaður, og öll börn
hans líktust honum í því efni.
Er Jane Austen svo lýst, að liún
hafi verið fríð sýnum og liin
prúðasta í allri framgöngu.
Frá móður sinni er talið, að
skáldkonan liafi að erfðum
lilotið tvö liöfuð-einkenni sín:
Fjöruga fyndni og auðugt í-
myndunarafl. Hún fékk ágætt
uppeldi, naut góðrar mentun-
ar í heimahúsum, og eitthvað
gekk hún í skóla; en um skóla-
göngu kvenna var harla lítið á
þeirri ökl. Jane'var næst yngst
systkina sinna en þau voru
alls sjö prestsbörnin. Vel fór á
með henni og' hræðrum lienn-
ar. James, hinn elsti, var lienni
sérstaklega handgenginn. Hann
var víðlesinn í enskum bók-
mentum, smekkvís og ritfær
vel; leiðbeindi hann svstrum
sínum um bókaval og glæddi
þannig bókmentasmekk þeirra.
En mest unni Jane einkasyst-
ur sinni, Kassöndru, sem var
ágætis- og gáfukona; og' ástúð-
leiki þeirra hélst meðan háðar
lifðu. Voru þær hvor annari
alt í öllu, og það því fremur
sem hvorug giftist. Til þessa
nána sambands þeirra systr-
anna mun það eiga rót sína
að rekja, að í tveim skáldsög-
um Jane Austen er órjúfanleg
systurást merkur þáttur.
Tuttugu og fimm fyrstu ár
æfi sinnar átti skáldkonan
heima í fæðingarþorpi sínu.
Hún lifði þar kyrlátu lífi og á-
hyggjulausu og tók mikinn
þátt í samkvæmislífi hæjarins,
svo sem sjálfsagt var um ung-
ar stúlkur í hennar stétt. Oft
var líka mannmargt og gleði
í garði á prestssetrinu. En auð-
vitað umgekst Jane mest fólk
af betra tæi, annað sæmdi ekki
prestsdóttur á hennar dögumv
Þó barst liún eigi hugsunar-
laust á straum meðlætis og
glaðværðar; af ritum hennar
er það deginum ljósara, að
hún hefir haft augun opin, og„
óbeinlínis að minsta kosti, ver-
ið að viða að sér efni í bækur
sínar.
Arið 1801 fluttist hún með
foreldrum sínum til Bath, er
þá var frægastur baðstaður á
Englandi. Lífinu þar lýsir hún
með fyndni og fjöri í skáld-
sögum sínum Northanger Ab-
bey og Persuasion. Að föður