Rökkur - 01.06.1932, Síða 71

RÖKKUR
69
sterlingspunda, en verðmæti af-
urða, sem unnar eru úr mjólk
(smjör, ostar o. s. frv.), nem-
ur tíu miljónum sterlingspunda
árlega. — Þessi ráðgerða félags-
stofnun meðal breskra mjólkur-
framleiðanda verður að likind-
um öflugasti félagsskapur fram-
leiðanda landbúnaðarafurða í
Bretlandi.
Greiflnn
frá Monte-Gliristo.
Framh.
„Eftir nokkrar klukkustundir,“
hugsaði Dantés, „kemur fangavörð-
urinn inn í klefa minn, finnur lik
vesalings vinar míns, leitar árang-
urslaust að mér og gefur merki um
að eg sé flúinn. Menn munu þá finna
göngin, sem eg fór um á flóttanum,
og mennirnir, sem vörpuðu mér i
sjóinn, verða yfirheyrðir. Bátar
verða sendir af stað, mannaðir her-
mönnum, til þess að elta mig. Skot-
ið verður af fallbyssum til að að-
vara hvern mann, að skjóta ekki
skjólshúsi yfir flóttamanninn. Og á
meðan fangelsisstjórinn og menn
hans leita að mér úti á sjónum, verð-
ur lögreglan í Marseille á varðbergi
og svipast um eftir mér árvökrum
augum. Nöktum og hungruðum mun
mér hvergi verða veitt skýli eða
boðinn biti matar. Eg er hungraður
og mér er hrollkalt. Og eg hefi týnt
hnífnum, sem varð mér til bjarg-
ar. Guð minn góður, hefi eg ekki
liðið nóg? Sjáðu aumur á mér óg
gerðu það, sem eg get ekki fengið
af mér að gera sjálfur.“
Þegar Dantés ávarpaði guð sinn
þessum bænarorðum í örvæntingu
sinni, varð honum litið í áttina til
Ifkastala. Ivom hann þá auga á skip
undir segluxn, skarnt frá Pómégue-
eyju. Til að sjá virtist þefta eins og
fugl, sem flöktir yfir hvítfextum
bylgjum hafsins, en með sinum
glöggu farmannsaugum sá Dantés
þegar, að þetta var tartani*) frá
Genúa, sem var að koma frá Mar-
seille. Miðaði skipi þessu hratt á-
fram. Hið mjóa framstefni þess
klauf sjóinn svo að freyddi undan
til beggja hliða.
„Ó,“ hugsaði Edmond, „ef ham-
ingjan væri mér hliðstæð, gæti eg
komist upp á skip þetta, ef eg ótt-
aðist ekki, að eg yrði spurður spjör-
unum úr og kannske farið nieð mig
aftur til Marseille. Hvað get eg til
hragðs tekið? Get eg sett saman ein-
hverja sögu, sem skipstjórinn tekur
trúanlega? Skipsmenn eru vafalaust
smyglar og þeir mundu frekar selja
mig í ánauð, heldur en gera á mér
góðverk. Eg verð að bíða átekta.
Nei, eg get það eltki. Eg verð að
hætta á alt. Eg er hungraður. Inn-
an fárra stunda verða kraftar minir
þrotnir. Og hver veit, — kannske
þeir hafi ekki komist að því í kast-
alanum, að eg hefi komist undan
á flótta? Kannske gæti eg látið sem
eg væri einn sjómanna þeirra, sem
fórust í nótt sem leið? Því ekki?
1) Á frakknesku t a r t a n e, ít-
ölsku, spánversku og portúgölsku
t a r t a n a. Skip þessi eru algeng
á Miðjarðarhafi, og hafa aðeins eina
siglu.