Rökkur - 01.06.1932, Blaðsíða 75

R Ö K K U R
73
»,Treyju hefi eg enga,“ sagði Jac-
°ho, „en skyrtu og brækur get eg
!ánaS honum.“
„Það nægir," sagði Dantés. „Þakka
yður fyrir, vinur minn.“
Jacobo skaust nú niður í klefa
sinn og kom bráðlega aftur með
skyrtu og brækur handa Dantési, og
leit Dantés á þetta með fögnuð i
augum.
„Nú,“ sagði skipstjóri, „óskið þér
nokkurs annars?“
„Eg vildi gjarnan fá brauðbita og
einn slurk til af þessu forláta
rommi, því að eg hefi hvorki neytt
matar né dryklcjar langa lengi,“
svaraði Dantés.
Var það satt, því að hann hafði
einskis neytt í hartnær tvo sólar-
hringa.
Skipstjóri gaf nú manni þeim,
sem tekið hafði við stýrissveifinni
af Dantési, fyrirskipun, og i sömu
svifum ætlaði Dantés að bera flösku-
stútinn að vörum sér. En hann föln-
aði upp alt í einu, því að honum
hafði orðið litið i áttina til Ifkastala.
Og nú heyrðu þeir fallbyssuskot
kveða við úti i fjarskanum. Sjó-
mennirnir litu hverir á aðra.
„Að öllum líkindum hefir einhver
fanganna í Ifkastala lagt á flótta,“
sagði Dantés, „og þess vegna skjóta
þeir aðvörunarskotum.“
Grunur kviknaði þegar i huga
skipstjóra og hann leit hvasslega á
Dantés, en hann bar nú flöskuna að
vörum sér og teygaði rommið svo
rólega og ánægjulega, að öll grun-
semd hjaðnaði i huga skipstjóra.
„Þetta romm er í sterkara lagi,
piltar,“ sagði Dantés og þurkaði sér
um ennið.
„Ef svo væri,“ hugsaði skipstjóri
með sjálfum sér, „þá er það kannske
Byggingalist nútímans.
Mynd þessi er af orgelaverksmiðju
í Englandi. Athugið hve byggingin
líkist pípuorgeli að ofan.
engu miður, þvi að eg hefi náð í
óvanalegan mann.“
Dantés baðst leyfis að mega stýra
skipinu, því að hann væri of þreytt-
ur til annara starfa. Varð sá, sem
við stýrið stóð, feginn að losna. En
fyrir Dantési vakti það eitt, að. geta
gefið nánar gætur að öllu, uns hann
væri sloppinn úr öllum hættum.
„Ilvaða mánaðardagur er i dag?“
Spurði hann Jacobo alt í einu, en
Jacobo hafði sest á þilfarið skamt
frá honum.
„28. febrúar,“ svaraði Jacoho.