Veiðimaðurinn - 01.04.1987, Síða 26

Okkur áhugamönnunum fínnst við lítils
megnugir í þessum efnum og vildum því
gjarnan geta vísað þeim vandamálum, sem
upp koma hverju sinni, til þeirra nefnda
og stofnana, sem um þessi mál eiga að
fjalla. Hér á ég fyrst og fremst við æðstu
stofnanir þessara mála, Landbúnaðarráðu-
neytið og Veiðimálastofnunina, einnig
Fisksjúkdómanefnd og Veiðimálanefnd,
og jafnvel Hafrannsóknarstofnun og Nátt-
úruvemdarráð.
Sem dæmi um máttleysi okkar áhuga-
mannanna má nefna ályktun, sem við gerð-
um á aðalfundi okkar 25. og 26. október
síðastliðinn, með kjörorðunum „Verndum
villta fiskstofna í ám og vötnum landsins“
að leiðarljósi. En ályktunin hljóðar þannig:
Stjórnir L.S. og L.V. beina þeirri ein-
dregnu áskorun til viðkomandi yfirvalda,
að gætt verði fyllstu varúðar vegna smit-
hættu og mengunarhættu frá laxeldis-
stöðvum. Við teljum að hér sé svo mikil
hætta á ferðum, að nú þegar þurfi að taka
á þessu máli af röggsemi.
Við vörum eindregið við hcettunni á erfða-
mengun í villtum laxastofnum og krefjumst
algers banns við innflutningi á laxahrognum
erlendis frá.
Landssamband veiðifélaga, þ.e. veiði-
réttareigendur, stóðu með okkur að þessari
samþykkt, enda augljóst, að þeir eiga miklu
meiri hagsmuna að gæta í þessum efnum
heldur en við stangveiðimenn.
Við mættum með þessa ályktun hjá
Landbúnaðarráðherra 19. nóvember s.l.,
þar sem okkur var vel tekið að vanda og við
sendum þessa viðvörun til Veiðimálastofn-
unarinnar, Fisksjúkdómanefndar, Veiði-
málanefndar og reyndar allra sem við telj-
um, að um þessi mál eigi að fjalla.
En hver var árangurinn? - Að okkar
mati enginn. Því um það bil mánuði síðar
er íslandslaxi við Grindavík veitt leyfi
Fisksjúkdómanefndar og Landbúnaðar-
ráðuneytisins fyrir innflutningi á 300
lítrum af laxahrognum frá Noregi!
Það var ekki ætlunin, að ég héldi hér
langa tölu, en tel þó rétt að útskýra lítil-
lega ástæðuna fyrir þessum fundi og jafn-
framt taka það skýrt fram, að við viljum
ekki á neinn hátt standa í vegi fyrir þessari
nýju atvinnugrein, fiskeldi, né útflutningi
á matfiski og seiðum sem nú er orðin stað-
reynd. Okkur mun víst ekki veita af nýjum
atvinnutækifærum, ekki síst ef litið er til
þess ástands, sem nú ríkir í hinum hefð-
bundnu atvinnugreinum landbúnaðarins.
Vissulega getur fiskeldi orðið lyftistöng
fyrir landbúnaðinn í þessu landi, sem talið
er að hafi til þess betri skilyrði en nokkurt
annað land, vegna jarðvarma og hins mikla
hreina ferskvatns. En við verðum að fara að
öllu með gát, svo vel megi til takast.
Þið hafið sjálfsagt veitt því athygli, að
engir blaðamenn eru boðaðir til þessa
fundar, því það er ekki ætlunin að það sem
hér kemur fram bergmáli í fjölmiðlum,
heldur verði reynt að vinna markvisst og
málefnalega, án stóryrða og sleggjudóma.
Eftir hádegi mun síðan stjórn og fulltrú-
ar aðildarfélaganna álykta í ljósi þeirra
staðreynda, sem hér koma fram.
Að þessum inngangsorðum mæltum,
munum við ganga til dagskrár og taka fyrir
fyrsta lið sem er: „Nýlegur innflutningur á
norskum laxahrognum og hugsanleg áhrif
þess fordcemis í framtíðinni. “ Og við bjóð-
um velkominn fyrsta frummælandann,
Jón Kristjánsson, fiskifræðing.
Að loknu erindi Jóns Kristjánssonar
sagði Rafn Hafnfjörð: Það er nú komið að
2. dagskrárlið þessa fundar sem ber yfir-
skriftina ,,Gífurlegur fjöldi heimilda til
ádráttar í laxveiðiám“.
Tel ég rétt að flytja einnig stuttan for-
22
VEIÐIMAÐURINN