Arkitektúr og skipulag - 01.03.1989, Qupperneq 55

GERÐ VÉLFRYSTS SKAUTASVÆÐIS Á AKUREYRI
Akureyri hefur um langan aldur verið vagga skautaíþróttarinnar
á íslandi, og á því eru eflaust margar skýringar. Þó má ætla
að þar ráði mestu um hagstætt veðurfar og góð lega bæjarins.
Veðurfar á Akureyri einkennist meira af stöðugu veðri og oft nokkuð
langvarandi frostaköflum á vetrum en víðast hvar annars staðar á
landinu, en þó virðist sem veður hin seinni ár hafi farið hlýnandi og
þessi þáttur er ekki eins áberandi og áður. Þegar þannig viðraði
mynduðust mikil og góð svell á Leirunum framan við bæinn og
jafnvel á sjálfum Pollinum þegar mestu frostakaflarnir höfðu komið.
Þessi aðstaða á Leirunum hefurhorfið að verulegu leyti með breytingum
á Eyjafjarðaránni, sérstaklega við gerð flugvallarins eftir árið 1952 og
síðar við gerð Drottningarbrautar og Leiruvegar. Skautafélag
Akureyrar hefur lengi barist við að viðhalda skautaíþróttinni og hefur
það gengið í nokkrum góðum vaxtarskeiðum og síðan lægðum á milli
sfðustu fimmtíu ár er félagið hefur verið til.
Draumur félagsins hefur um langan aldur verið að eignast eigið
íþrótta- og athafnasvæði, en alltaf hefur staðið á að það fengi úthlutað
svæði til frambúðar og væri inni í aðalskipulagi bæjarins þannig að
hægt væri að hefja einhverjar varanlegar framkvæmdir. Loksins á
árunum 1985 - 86, með samþykkt á Innbæjarskipulagi bæjarins fékk
félagið úthlutað varanlegu skauta- og athafnasvæði. Var þá þegar
hafist handa og hafin bygging á vélfrystu útisvæði fyrir íshokkí og
listhlaup, sem síðar má byggja yfir varanlegt húsnæði.
A svæðinu og í beinni tengingu við það er gert ráð fyrir að síðar komi
400 m lögleg hlaupabraut fyrir hraðhlaup og á tjörninni innan í
hlaupabrautinni er gert ráð fyrir að hafa opið útisvæði fyrir almenna
skautaíþrótt á náttúrulegum ís. Við gerðum áætlanir og fengum mjög
góðan stuðning frá forsvarsmönnum Akureyrarbæjar bæði á sviði
íþróttamála og í stjóm og ráðum bæjarins.
Framkvæmdir hófust við verkið vorið 1986 með því að skipta um
jarðveg og sjálft svæðið var púkkað, bæði væntanlegur íshokkívöllur
og grunnur umhverfis fyrir væntanlega yfirbyggingu. Þetta svæði var
40 x 70 m að stærð. Einnig var skipt um jarðveg í bílastæðum og
aðkomuleiðum og allar grunnvatnslagnir og frárennslislagnir lagðar.
Síðar um sumarið var svo sjálf gólfplatan steypt og í hana voru lagðar
plastslöngur 0 25 mm c/c 11 cm, og undir var einangrað með 5 cm
„styrofoam" einangrun sem er mjög ákjósanleg til slíks vegna góðrar
einangrunarhæfni og mikillar burðargetu og mjög lítillar rakadrægni.
Platan sjálf er 29 x 59 m að stærð, þykkt um 12-14 cm og jámbent eftir
bestu getu. Alls fóru um 250 m3 af S-250 steypu í plötuna og
heildarlengd á slöngum var um 18100 m. Platan var steypt í þrem
hlutum og afrétt með sérstökum afréttara sem gekk á jámbrautum og
tókst þetta verk mjög vel. Festingar fyrir ramma umhverfis svæðið
voru steyptar í um leið svo og lagnarstokkur fy rir aðallagnir meðfram
annarri langhliðinni. Svæðinu er skipt í 142 kerfi sem síðan eru tengd
inn á aðallagnir úr 0150 mm plastslöngum sem liggja að og frá
sjálfum frystivélunum.
Frystivélasamstæðan sjálf var keypt frá Stahl A/S í Svíþjóð og kom
hún nánast tilbúin til tenginga, uppsett og frágengin í einum 20 feta
gámi. Hér er um að ræða tvær 180 kw - 360 kw skrúfupressur sem
sjálfkrafa koma inn eftir álagi. Kælivökvinn er sérstakur saltpækill og
erhannca. 11° á kerfið en kemur til baka 7° 8°. Vélamareru gerðar
bæði fyrir loftkælingu og vatnskælingu. Við núverandi aðstæður er
vélin loftkæld, en með mjög lítilli fyrirhöfn er hægt að hafa hana
vatnskælda, en þá þarf hún ca. 35 - 40 m3/klst. af köldu vatni sem hún
skilar af sér ca. 50° heitu og verður nýtt þannig í framtíðinni, með
tilkomu yfirbyggingar og baðaðstöðu til baðvatnsnotkunar.
Stofnkostnaður framkvæmda er á verðlagi í sept ./okt. 1988 um það
bil 14.5 milljónir króna og er þar innifalið mjög góð lýsing á svæðinu
svo og bráðabirgðabúningsklefar og verkfærageymsla. Almennt »»
ARKITEKTUR OG SKIPULAG
53