AVS. Arkitektúr verktækni skipulag - 01.03.1998, Page 36

jafnvel síöri meðalmennsku. En heimurinn er stær-
ri og svo lengi sem viö erum okkur ekki meðvituð
um hvað við höfum fáum við aldrei þá viðurkenn-
ingu, þann stimpil sem við þráum svo heitt. Nafn-
bótin „Menningarborg Evrópu árið 2000" virðist
nefnilega bera sterkan keim af einmitt þessari
stimpilþrá. Hinsvegar ef við vöknum af svefninum
og horfumst í augu við okkur sjálf eins og við erum
í dag minnkar og e.t.v. hverfur þessi þörf fyrir við-
urkenningu. Ekki væri heldur ólíklegt að einmitt þá
fylltum við upp í fötin sem tilnefningin til Menning-
arborgar árið 2000 færði.
ÚRRÆÐIN?
Við erum ung og saklaus í heimsmenningunni og
ættum að vera reiðubúin til að viðurkenna það,
enda er það einungis lýsing á stöðu okkar frekar
en hnjóð. Við erum frjáls og getum tekið upp hvern
þann þráð sem við viljum og það er nú ekki svo lít-
ið. Mikilvægast er að nota tímann fram að alda-
mótum til að gera upp við okkur fortíð okkar og
minnimáttarkennd og ekki endalaust að reyna að
gera eitthvað fyrir aðra, forðast t.a.m. að lokka er-
lenda ferðamenn hingað með öllum mögulegum
ráðum, reyna heldur að gera eitthvað fyrir okkur
sjálf og hafa gaman af því að búa til og síðan að
njóta menningarinnar. Þar með svara spurning-
unni hvað það sé sem við viljum fá og hvernig við
viljum fá það.
Hinsvegar held ég alheimurinn hljóti að taka ofan
fyrir þessum smábæ á hjara veraldar sem hefur
næga djörfung og hugrekki til að sækja um að
verða menningarborg árið 2000.
Og í Guðs bænum forðumst þann pytt að hafa vík-
inga með íslendingasögurnar undir hringabrynju-
Martin Kippenberger: Verölaunamyndir: 1. verölaun, 1987.
klæddum arminum á vappi um stræti og torg í til-
efni menningarárs.
LOKAORÐIN?
Góður vinur okkar hjóna er frá Kína og sagði okk-
ur sögu frá mjög góðum kínverskum matsölustað í
Beijing sem hefur alltaf Libby's tómatsósu til reiðu
ef vestrænir gestir skyldu koma. Þá er sósunni
dengt yfir réttinn og hann þannig fram borinn.
Kokkurinn trúir því nefnilega ekki að vestrænum
geti þótt nokkuð í matinn hans varið. ■
34
E1NN.TVEIP.QG ÞRlR,