Ský - 01.12.2000, Blaðsíða 62
bara hugsað um útlitið og hvers konar
málning er í tísku, heldur eigum við
líka að lesa til dæmis listablöð, hönn-
unarblöð, tölvublöð, dagblöð svo að
við fylgjumst með því sem er að gerast í
heiminum í dag. Allt gerist svo hratt.
Sumar konur kaupa bara sama tísku-
blaðið og lokast inni í þeim heimi.
KOLLA: Samt skiptir tiskan miklu máli.
Ef þú vilt að bankastjóri taki þig alvar-
lega er mikilvægt að fara í dragt eða
eitthvað svoleiðis í stað þess að mæta í
tættum gallabuxum, alveg sama þó að
þær séu hannaðar af Helmut Lang.
EVA BERGÞÓRA: Já, það er alveg satt, í
mínu starfi skiptir þetta miklu máli.
ANNA MARGRÉT: En karlmenn þurfa
líka að gera þetta.
BRYNDÍS: Ég held að maður geti alveg
fengið það sem maður vill þó að maður
sé í gallabuxum, svo lengi sem maður
færir góð rök fyrir máli sínu og er sann-
færandi.
KOLLA: Nei, bankastjórar myndu halda
að maður bæri ekki virðingu fyrir þeim
ef maður væri ekki vel til fara. Við
erum að tala um kynslóðina sem lítur
ekki á pasta sem mat.
BRYNDÍS: Og sem getur ekki borðað
rækjur nema setja kokkteilsósu á þær.
LAUFEY BRÁ: Ég held að maður geti al-
veg gert þeim þann greiða að klæða
sig í dragt og setja hnút i hárið ef þeim
líður eitthvað betur þannig.
KOLLA: Mér finnst samt vanta mikið í
þjóðfélagið að fólk taki áhættu. ( dag
segjast allir standa á bak við ungt fólk
sem er að gera eitthvað nýtt og snið-
ugt. En í raun er enginn sem vill taka
neina sénsa.
BRYNDÍS: Kannski væri ráðlegra að
loka öllum þessum sendiráðum úti um
allan heim og reyna frekar að eyða
peningum í að standa á bak við ungt
fólk í atvinnulífinu.
Eigum að njóta
aess að vera
conur
ANNA MARGRÉT: En hvað fer þá mest í
taugarnar á ykkur í þjóðfélaginu í dag?
MARGRÉT: Mér finnst ömurlegt hvað
það er mikil fátækt í þessu landi og að
ekkert sé gert í því.
IÐA BRÁ: Mér finnst skólakerfið mjög
illa skipulagt. Það ætti bara að vera sex
vikna sumarfrí eins og erlendis. Maður
er farinn að kvíða fyrir því strax að
setja barnið sitt í skóla.
EVA BERGÞÓRA: Ég er líka ósátt við
skólakerfið. Það er fáranlega langt
Bryndís: „Nei, ég er ekki
lesbía, ég hef bara ekki tíma til
að standa í sambandi með þér,
ógæfu-alkóhólistinn þinn."
sumarfrí sem leiðir til þess að skóla-
gangan lengist.Hér eru stúdentar tví-
tugir.en í flestum öðrum löndum eru
þeir átján, þetta er dýrt fyrir alla.
Foreldrar fá ekki þriggja mánaða
sumarfrí, þannig að börnin lenda í
reiðileysi eða endalausum ævintýra-
námskeiðum til að drepa tímann.
BRYNDÍS: Mér finnst alvarlegt mál hve
margir eignast börn án þess að hafa
nokkra hugmynd um hvað þeir ætla að
gera við þau. Til dæmis finnst mér mjög
skrýtið að ef ég væri í sambúð með lítið
barn, og ekki nokkur leið fyrir mig að
fá barnagæslu, þá hefur einhver ein-
stæð móðir, sem ákvað ekki að eignast
barn, forgang. Af hverju á ég að borga
skattpeninga til að niðurgreiða barna-
gæslu einhvers fólks sem á barn sem
kom undir í einhverju ábyrgðarlausu
kynlífi? Mér kemur það bara ekki við.
EVA BERGÞÓRA: Og ef maður er heið-
arlegur og skráir sig í sambúð aukast
gjöldin um þriðjung . Það er fullt af
mæðrum í námi sem skrá sig sem ein-
stæðar þótt þær séu það ekki.
BRYNDÍS: Það er asnalegt að maður
þurfi að vera óheiðarlegur í þessu þjóð-
félagi til þess að komast af.
IÐA BRÁ: Þegar ég var í barneignarfríi
fór ég á þessa mömmumorgna. Þá
komst ég að því að til voru einstæðar
mæður sem bjuggu í 14 fermetrum.
Þetta sló mig. Það er hræðilegt þegar
fólk lendir í einhverju sem það ætti
ekkert að lenda í.
BRYNDÍS: Ég bjó nú í Fellahverfinu og
auðvitað sá maður þetta.
EVA BERGÞÓRA: Ég fór í Fellahverfið
um daginn og ég fékk áfall. Maður lifir
í einhverri loftbólu og veit ekkert hvað
er í raun og veru að gerast. Maður
þekkir þetta ekki.
BRYNDÍS: Það bara hefur enginn efni á
að reka þetta land. Þetta er alger bilun.
Hvernig datt okkur þetta í hug, 270
þúsund manna þjóð, að vera með allar
þessar skuldir á bakinu?
ANNA MARGRÉT: En þrátt fyrir þessi
vandamál eru alltaf fleiri og fleiri út-
lendingar að flytja hingað.
BRYNDÍS: Og það er gott mál. Það vant-
ar vinnuafl.
ANNA MARGRÉT: En samt er ótrúlega
margt fólk á móti innflytjendum, mið-
að við nýlegar kannanir.
MARGRÉT: íslendingar eru bara svo
miklir rasistar. Þeir halda að þeir séu svo
merkilegir.
LAUFEY BRÁ: Ég held að það myndi
koma annar tónn í þá ef það ætti að
banna þeim að flytja til útlanda.
BRYNDÍS: íslendingar hafa bara ger-
samlega misskilið þetta og halda að ís-
land og íslendingar séu eitthvað merki-
leg þjóð. Blaðagreinar með oflofi um
Laufey Brá: „Allar konur fara í
megrun fyrir brúðkaup eða árs-
hátíðir. Hvað í andskotananum
á það eiginlega að þýða? Ekki
er kynlífið betra ef maður er
fimm kílóum léttari?"
ísland fara alveg hrikalega í taugarnar
á mér.
MARGRÉT: Ég held samt að útlending-
um finnist við merkileg. ísland er í tísku.
IÐA BRÁ: Öllum finnst þeir merkilegri
en aðrir. Ég er frá Vestmannaeyjum og
Vestmanneyingum finnst þeir vera að-
alfólkið á landinu.
ANNA MARGRÉT: Fyrst umræðan er
komin alla leið til Vestmannaeyja, er
eitthvað að lokum sem ykkur finnst að
við konur í dag ættum að íhuga?
LAUFEY BRÁ: Við konur eigum að
hætta að hugsa um hvað við höfum
ekki og athuga hvað við höfum. Við
eigum að komast áfram á okkar verð-
leikum en ekki á verðleikum karl-
manna. Við eigum ekkert að reyna að
vera eins og karlmenn. Karlmenn eru
karlmenn og konur eru konur. Við eig-
um að njóta þess að vera konur.
60 | Ský