Ský - 01.04.2012, Blaðsíða 31

Þau lifa draum sinn
við ysta haf
Þau Rannveig og Óli í Skálanesi við Seyðisfjörð eru kraftmikil hjón. Þau reka ferðaþjónustu, búskap og
rannsóknir. Framleiða gæðasængur. Stunda þýðingar og ritstörf. Rannsóknir fyrir menningarleg söfn. Um eitt
hundrað útlendingar koma til þeirra á hverju ári til dvalar um lengri eða skemmri tíma.
TEXTl: STEINUNN ÁSMUNDSDÓTTIR MYNDIR STEINUNN ÁSMUNDSDÓTTIR OG ÓLAFUR ÖRN PÉTURSSON
S
hinum mikla menningar- og athafnabæ
Seyðisfirði austanvert á Islandi stendur
háreist gamalt hús og teygir sig til him-
ins líkt og bæjarfjallið að baki þess. I húsinu
búa ung og vörpuleg hjón, þau Rannveig
ÞórhaUsdóttir og Olafirr Örn Pétursson
með 5, 7 og 14 ára gömul börn og virðu-
legan labradorhund.
Það er óhætt að segja að þau hafi með
framsýni, dugnaði og töluverðri djörfung
rennt stoðum undir eigin afkomu og byggt
hana á gildum sem þeim eru dýrmæt í leik
og starfi.
Rannveig og Óli eiga í félagi við fleiri
jörðina Skálanes, sem liggur á ysta annesi
austanvert í Seyðisfirði, um 15 km frá
kaupstaðnum. I Skálanesi hafa þau sl. 7 ár
rekið náttúru- og menningarsetur, þar sem
tvinnast saman ferðaþjónusta, rannsóknir á
náttúru og menningu og umhverfisvernd.
Auk þessa stofnaði Rannveig og rekur
fyrirtækið Sagnabrunn, sem annast þýð-
ingar, ritstjórn, útgáfu, verkefnastjórn, ráð-
gjöf og varðveislu munnlegra sögulegra
heimilda.
„Ég hafði áhuga á Skálanesi löngu áður
en við keyptum jörðina, enda kallast stað-
urinn £ mörgu tilliti á við Oddsstaði á Mel-
rakkasléttu, þar sem ég á mínar rætur,“ segir
Óli. „A Oddsstöðum hefur verið æðarvarp
kynslóðum saman og ég hafði séð slíkt fýrir
mér í Skálanesi, enda var reki og mikið
fuglalíf líkt og á Oddsstöðum.“
Þegar jörðin var nokkuð óvænt auglýst til
sölu árið 2005 höfðu Rannveig og Óli
hraðar hendur, söfnuðu liði og keyptu hana.
Hann var þá nýútskrifaður landfræðingur,
með lokaritgerð upp á vasann um mismun-
andi útfærslur á þjóðgörðum á heimsvísu,
hreindýraleiðsögumaður og reyndur í
ferðaþjónustu innanlands sem utan.
„Ég var þarna nýbúinn í Háskólanum og
hafði verið langánægðastur með þá kúrsa
sem buðu upp á vettvangsferðir og rann-
sóknir. Ég hugsaði þvf að við gætum, auk
æðarvarps og ferðaþjónustu, tekið á móti
rannsóknahópum sem gerðu eitthvað svip-
að. I náminu hafði ég orðið þess áskynja að
mjög hallar á Austurland, a.m.k. í saman-
burði við suðvesturhornið, hvað varðar
magn og gæði gagna er tengjast náttúru-
fræði og umhverfi okkar í fjórðungnum.
Að breyta því skiptir afskaplega miklu
máli ef við ætlum að taka vel ígrundaðar
ákvarðanir um umhverfi okkar eða hrein-
lega gera okkur grein fyrir hvað við höfum í
hendi sem við gætum í framtíðinni nýtt
sem auðlind.“
I Skálanesi hafa verið sett fram hug-
myndafræði, vinnulag og reglur í rann-
sóknavinnu. Rannveig og Öli völdu þá leið
að einkafriðlýsa Skálaneslandið (Family
Run Nature Reserve), og hafa eigin um-
hverfisstefnu og rannsóknaáætlun. Sjálf-
bærni er leiðarhnoð í Skálanesi og nú er
svo komið að Óli hefur nokkrar áhyggjur
af því hversu staðurinn krefst mikils, svo
sem fæðu og eldsneytis, sbr. að verið er að
fljúga með um eitthundrað manns á ári
erlendis frá til að dvelja um lengri eða
skemmri tíma.
„Við erum að leggja drög að því að setja
upp markvissan landbúnað nærri húsunum,
sem getur skilað einhverju inn í staðinn sem
virkilega skiptir máli.“
Oft hef ég fengið þakkarbréf frá fólki sem segir að eftir að það var hjá okkur hafi það fengið
ástríðu fyrir náminu sínu og einkunnir orðið það góðar að fengist hafi námsstyrkir til að fara í
masters- eða doktorsnám.
2. tbl. 2012 SKÝ 31