Ský - 01.08.2013, Blaðsíða 38

BÆKUR
Reynir Ingibjartsson:
25 gönguleiðir á Snæfellsnesi. Salka 2013.
Það er gaman að velta fyrir sér hugmyndum og framsetningu höfunda
bókanna tveggja, Hjólabókarinnar og 25 gönguleiða á Snæfellsnesi.
Raunar er það viðfangsefni heimspekinnar að meta ólíka náttúruupplifun
fólks og mismunandi viðhorf til náttúrunnar.
Snæfellsnesið skartarframúrskarandi fjölbreyttu umhverfi og útivistar-
möguleikum þar sem ótrúlega mismunandi leiðir bjóðast milli fjalls og
fjöru. Margir fara um nesið undir leiðsögn og fjallaklöngur á tinda er
eftirsótt - svo ekki sé minnst á göngur á jökulinn í þjóðgarðinum
miðjum. Þjóðgarðurinn Snæfellsjökull var enda friðlýstur fyrir sakir
sérstakra jarðmyndana, merkilegrar jarðfræði og útivistargildis.
I bókinni um gönguleiðir á Snæfellsnesi býður Reynir Ingibjartsson enn á
nýtil heillandi ævintýra á hestum postulanna þarsem hverog einn getur
ráðið för með leiðarvísi í höndum. Það er Ijúfur tónn í bókum Reynis,
ekki ætlasttil að fólkfari mjög langt eða rembist nein ósköp heldur
gangi þægilegar leiðir í fallegu umhverfi og reyni að kynnast landinu
sínu. Hann bætir við fróðleikinn um landið með sögnum affólki og
viðburðum á nesinu og svæðið er sannarlega söguríkt.
Frágangurinn á bókum Reynis um náttúruna við bæjarvegginn ertil
algerrar fyrirmyndar og kort Ólafs Valssonar auðlesin. Fallegt umbrot
gefur mörgum stórum og fallegum myndum gott rými. Uppsetning
Helga Hilmarssonar á meginmáli og innskotsköflum erskýrog brotið
með gormum í kjölinn handhægt á ferðalögum. SKY
Kristján Sæmundsson, Einar Gunnlaugsson.
Ljósm. Grétar Eiríksson: íslenska steinabókin.
Mál og menning 2013 (2. útgáfa).
Steinaskoðun verður trúlega ekki næsta æðið á íslandi. Mér
fannst ég dálítill nörd þegar ég fór að sýna samferðafólki mínu í
gönguferð Islensku steinabókina. Jarðfræðingur sem var með í
för sagðist hafa meiri áhuga á stóru myndinni í jarðfræði og
landslagi fremur en að rýna í steina við götuna og sama máli
gegndi um vinkonu mína sem kvaðst engu hafa gleymt úr
jarðfræðinámsefni í menntaskóla og benti mér út og suður á
berghlaup, jökulrákir og setlög.
Mörgum finnst gaman að rýna í steina, undrast fegurð þeirra og
liti og steinasöfn njóta ágætrar aðsóknar. Áhugamönnum um
íslenska steinaríkið er kærkomið að íslenska steinabókin, sem út
kom í fyrsta sinn 1999, er nú endurútgefin. Glöggar Ijósmyndir
auðvelda greiningu bergtegunda og steinda og í texta er lýst
öllum helstu atriðum sem gaumgæfa þarf við greiningu tegund-
anna. f bókinni eru einnig skilmerkilegir jarðfræðiþættir um
myndun bergs og skilyrði fyrir tilurð tegundanna.
Kristján Sæmundsson jarðfræðingur er annar höfundurtexta
bókarinnar. Hann hefur víða unnið að jarðfræðikortlagningu og
jarðhitarannsóknum. Hinn höfundurinn er Einar Gunnlaugsson,
jarðefnafræðingur sem starfar við jarðhitarannsóknir. Grétar
Eiríksson, sem vartæknifræðingur og landsþekkturfyrir Ijós-
myndir úr náttúru landsins, lagði til myndir í bókina. SKV
1 0
JU
Onw Snvwi
HJÖLABÖKIN
Æs
TEXTI: SOLVEIG K. JONSDOHIR
Ómar Smári Kristinsson:
Hjólabókin - Dagleið í hring á hjóli. 2. Bók Vesturland. Vestfirska forlagið 2012.
ísland er álitlegt fyrir hjólandi ferðamenn. Ómar Smári Kristinsson hjólar í hringi sem eru margvíslegir að lögun, stórir og smáir. í fyrstu bókinni
hjólaði hann um Vestfirði og ári síðar kom út bók um Vesturland frá sjónarhóli hjólreiðamanns. Bækurnar eru nosturslega unnar með nákvæm-
um kortum þar sem m.a. er gerð grein fyrir halla brautarinnar kílómetra fyrir kílómetra. Leiðinni er lýst í orðum, skotið inn fróðleiksmolum og
persónulegum athugasemdum höfundar. Lýsingarnar eru skemmtilegar aflestrar og ágæt blanda af smámunasemi og frjálslegri tjáningu á
upplifun og skoðunum. Ómar Smári hjólar 20 hjólreiðaleiðir á Vesturlandi. Þær eiga það sameiginlegt að vera dagleið eða skemmri og liggja í
hring en það kemur sér t.d. vel ef ferðin hefst og endar við bílinn.
Ómar Smári beinir sjónum að ástandi veganna og birtir fjölda mynda af þeim. Hann hikar ekki við að benda fólki á að teyma fákinn þar sem því
gæti reynst ofviða að stíga hann í bratta eða ófærum. Þannig undirbúnir ættu allir hjólreiðamenn að geta lagt land undir hjól. Fróðleikurinn
nýtist ekki aðeins þeim sem ferðast á reiðhjóli heldur líka þeim sem eru ríðandi, gangandi eða jafnvel akandi. Ómar Smári hefur látið hafa eftir
sér að mesta vinnan sé í úrvinnslu ferðanna, myndavali, skrifum og kortagerð - hjólreiðarnar taka styttri tíma.
I Hjólabókinni eru aukakaflar um varúðarreglur í umferð og umgengni við náttúruna, veðurfar, almenningssamgöngur og annað slíkt sem gott
er að hafa í huga þegar ferðin er skipulögð. Ómar Smári gerir ekki lítið úr hættum eða óþægindum og ég er honum fyllilega sammála um
þjóðveg eitt sem hann telur t.d. mesta vegartálmann í hringferð um Akrafjall. Sjálf hef ég ekki lagt til atlögu við þjóðveg eitt utan hvað ég
hjólaði veg 505 á spánnýju frönsku fjallahjóli fyrirtæpum aldarfjórðungi og lokaði þeirri hringleið með 5 km spotta um þjóðveg eitt þarsem
mér fannst ég eins og lauf í vindi í súginum af flutningabílum og hjólhýsum. Var umferðin þó ekki orðin sú sem hún er nú. Ómar Smári bendir
réttilega á að sveitarfélög við þessa miklu þjóðbraut frá Borgarnesi til Reykjavíkur eigi að sjá til þess að hjólandi sé leiðin fær án þess að finnast
þeir lenda í lífsháska. SKV
38 SKÝ 4. tbl.2013