Læknaneminn - 01.11.1965, Síða 25
LÆKNANEMINN
25
Læknanám og læknakennsla
Ólafur Bjarnason, dósenf
Reglur um læknanám og lækna-
kennslu verður að sníða eftir þörf-
um og kröfum á hverjum tíma, og
hljóta því að endurskoðast með
vissu millibili, ef vel á að vera.
Slíka endurskoðun verða yfirvöld
mennta- og heilbrigðismála að
hafa á hendi, með aðstoð sérfræði-
legra ráðunauta. Virðist eðlilegt
að leitað sé álits sem flestra, er
mál þetta varðar, og má þar til
nefna samtök lækna og lækna-
nema. Síðasta orðið varðandi til-
lögur til breytinga á reglum þeim,
er gilda á hverjum tíma, hlýtur
hinsvegar læknadeildin sjálf að
hafa.
Hér verður aðeins drepið á örfá
atriði, er máli skipta varðandi
læknakennsluna og fyrirkomulag
hennar. Heildarúttekt á kennslu-
aðferði-m og fyrirkomulagi í
hverri grein yrði of langt mál og
ekki á færi höfundar þessa þáttar.
Áður en farið er að ræða einstök
atriði, væri æskilegt að reyna að
gera sér grein fyrir því, hver sé
tilgangurinn með kennslu í lækna-
deild. Ýmsum kann að þykja þetta
óþörf spurning, en þó er engan
veginn víst, að allir séu sammála
um svarið. Sumir kunna að segja,
að stefna beri að því frá byrjun
að mennta sérfræðinga í hinum
ýmsu greinum læknisfræðinnar,
aðrir að mikilsverðast sé að undir-
búa menn til að starfa að vísinda-
legum grundvallarrannsóknum í
læknisfræði. Ég tel hinsvegar, að
miða beri kennsluna í læknadeild
við það að búa nemendur sem bezt
undir almennt læknisstarf. Þó
álít ég, að kennarar ættu að hafa
augun opin og veita athygli þeim
nemendum, sem sérstakan áhuga
hafa á vísindalegum rannsókna-
störfum og hæfileika sýna í þá átt,
og láta þá hafa verkefni við hæfi,
þegar á stúdentsárum.
En á hvern hátt verður settu
marki bezt náð ? Þar um verða
skoðanir skiptari, og mun sitt sýn-
ast hverjum. Hér verður, eins og
áður segir, aðeins drepið á örfá
atriði, sem til bóta mega horfa á
því fyrirkomulagi, sem við eigum
við að búa.
Svo byrjað sé á upphafinu, þá
er varla hægt að ræða til neinnar
hlítar um læknakennslu á Islandi
í dag að ekki sé minnzt á það mis-
ræmi, sem er á undirbúnings-
menntun stúdenta, þar sem jafnt
eru teknir í deildina stúdentar úr
stærðfræði- og máladeildum hinna
ýmsu skóla, sem rétt hafa til að
útskrifa stúdenta. Hér verður
læknadeildin að hafa forgöngu um
breytingu fyrr en síðar og krefj-
ast þess, að stúdentar, sem ekki
eru útskrifaðir úr stærðfræðideild-
um, sæki námskeið og gangi undir
próf í efnafræði, eðlisfræði og
stærðfræði, áður en þeir eru tekn-