Læknaneminn


Læknaneminn - 01.10.1979, Qupperneq 35

Læknaneminn - 01.10.1979, Qupperneq 35
hormónum rétt eftir fæðingu, en svipaðar rannsókn- ir á fóstrum á fyrri stigum sýna þetta sérkenni enn skýrar. Gelding karlfóstra eða meðferð þeirra með cyproterone acetati (anti-androgen) bendir þannig til þess að karlhormón tilbúinn af eistum fósturs séu afgerandi fyrir þróun Wolffs ganganna, sinus uro- genitalis og genital tubercle yfir í kynfæri karldýrs. Þessu þýðingarmikla efni eru gerð skil í yfirlitsgrein Jost 1970. fl „Mammalian Reproduction“, ritstj. Gibian Plotz bls. 4, Springer Verlag, Heidelberg.) Mtelingaraðferðir Kvikmœlingar (bioassays) Fyrslu aðferðir til þess að mæla kynstera í sýnum byggðust á eina þekkta eiginleika þeirra, sem var líffræðileg verkun þeirra. Kvikmælingar, sem eru að sínu leyti ómissandi, hafa marga ókosti vegna notk- unar tilraunadýra. Auk þess að vera dýrar eru þær ónákvæmar. Ymsir þættir eins og aldur dýranna, þyngd, tegund o. s. frv. verða að vera staðlaðir, ef sambærilegar niðurstöður eiga að fást. Kambvöxtur geltra hana hefur verið mest notaður fyrir karlhor- móna, en frumubygging í skeið geltra kvendýra hef- ur aðallega verið notuð fyrir kvenhormóna. Testo- sterone og DHT hafa sterkasta karlhormónaverkun og DHT um það bil tvisvar sinnum sterkari en testo- sterone. Ostradiol hefur sterkasta kvenhormónaverk- unina af þekktum kvenhormónum. Kvikmælingar greina minnst um 10-20 microgr. af hormónum. Lilannœlingaaðferð ir Zimmermann uppgötvaði árið 1935 að ketosterar (CO-hópar) eins og androsteron, testosteron, östron og dehydroepiandrosterone mátti mæla að magni til með því að nota m-dinitrobenzene í alkaliskri lausn. Aðferðir byggðar á þessari tækni voru notaðar til þess að mæla stera í þvagi, svokallaðir 17-keto- steroidar (17-oxosteroidar), í meir en tvo áratugi. Þótt aðferðir þessar séu notaðar enn í dag eru þær úreltar vegna þess hve ósérhæfðar þær eru. Um helmingur til tveir þriðju hlutar 17-ketosteroida í þvagi koma frá nýrnahettum og spegla þeir þess vegna illa starfsemi eistna. Litarmælingu fyrir östrogen var fyrst lýst árið 1931 af Kober og hefur mælingin verið notuð fram á þennan dag með ýmsum endurbótum. Mælingar þessar eru nokkuð sérhæfar fyrir östrogen sterana (aromatiskur A-hringur) en greinir ekki á milli þeirra. í öllum framangreindum litarmælingum hef- ur þurft að hydrolysera eða kljúfa sterana úr súlföt- um eða glucoronide samböndum, en sterarnir finn- ast aðallega conjugeraðir í þvagi. Skinmœlingar (fluorimelry) Fyrsta mælingaraðferðin sem notuð var til að mæla testosterone í serum árið 1961, notaði skin- mælingar. Notaðir voru 50 ml af plasma og tók ca. 10 daga að fá niðurstöður. Greiningarmörk voru um 1 nanogramm/ml. Skinmælingar hafa verið notaðar fyrir östrogen í þvagi og eru heldur næmari heldur en litarmælingarnar, og bafa svipuð greiningarmörk og testoslerone mælingarnar hér að ofan. Með þess- um aðferðum var þannig ekki hægt að mæla östro- gen í serum kvenna, sem ekki voru ófrískar. Double isotope derivative techniques (Þýðingar á ís- lensku er ekki freistað) Aðferðir þessar nota hormóna merkta með tritium eða kolefni-14. Geislamerktum hormón sem mæla á, er bætt í sýnið. Þegar sýnið hefur verið dregið yfir í solvent (t. d. ether eða chloroform) og hreinsað mjög, er nýju efni bætt í. Þetta efni myndar traust efnasamband (derivative) við efnið, sem mælt er. Þegar frekari hreinsanir hafa leitt til stöðugs hlut- falls milli geislaefnanna í sýninu er geislavirknin lalin. Má nú reikna magnið í sýninu út frá sérgeisl- un (specific activityf seirina efnisins, samrunahlut- falli (stochiometry) efnanna og endurheimt (reco- very) efnisins, sem fyrst var !bætt í sýnið. Acetic anhydride (H3 eða C14) eða thiosemicarbazide (S35) hafa verið notuð til þess að mynda efnasam- böndin fthe derivatives). Í um 10 ml blóðs gátu þessar aðferðir mælt u. þ. b. 500 pico-gr/ml með sæmilegri nákvæmni. Aðferðirnar eru hins vegar flóknar, tímafrekar, leiðiidegar og dýrar og hafa ekki náð mikilli útbreiðslu. Grómskil í lofli (gas chromatography) Þessi öfluga mælingaraðferð var fyrst tekin í notk- un árið 1952. Tækni þessi notar eðla lofttegund, sem hreyfanlegan fasa í grómskilakerfi. Þannig mælast læknaneminn 25
Qupperneq 1
Qupperneq 2
Qupperneq 3
Qupperneq 4
Qupperneq 5
Qupperneq 6
Qupperneq 7
Qupperneq 8
Qupperneq 9
Qupperneq 10
Qupperneq 11
Qupperneq 12
Qupperneq 13
Qupperneq 14
Qupperneq 15
Qupperneq 16
Qupperneq 17
Qupperneq 18
Qupperneq 19
Qupperneq 20
Qupperneq 21
Qupperneq 22
Qupperneq 23
Qupperneq 24
Qupperneq 25
Qupperneq 26
Qupperneq 27
Qupperneq 28
Qupperneq 29
Qupperneq 30
Qupperneq 31
Qupperneq 32
Qupperneq 33
Qupperneq 34
Qupperneq 35
Qupperneq 36
Qupperneq 37
Qupperneq 38
Qupperneq 39
Qupperneq 40
Qupperneq 41
Qupperneq 42
Qupperneq 43
Qupperneq 44
Qupperneq 45
Qupperneq 46
Qupperneq 47
Qupperneq 48
Qupperneq 49
Qupperneq 50
Qupperneq 51
Qupperneq 52
Qupperneq 53
Qupperneq 54
Qupperneq 55
Qupperneq 56
Qupperneq 57
Qupperneq 58
Qupperneq 59
Qupperneq 60
Qupperneq 61
Qupperneq 62
Qupperneq 63
Qupperneq 64
Qupperneq 65
Qupperneq 66
Qupperneq 67
Qupperneq 68

x

Læknaneminn

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Læknaneminn
https://timarit.is/publication/1885

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.