Læknaneminn


Læknaneminn - 01.10.1979, Blaðsíða 40

Læknaneminn - 01.10.1979, Blaðsíða 40
leiðara út í grindarhol, má e. t. v. sýna fram á sam- vexti þar. Þessi rannsókn er gerð á 10.-12. tíða- hringsdegi. Eldri og ekki eins nákvæm aðferð til greiningar á túbustíflum er blásningin (pertubatio), ýmist með lofti (andrúmsloft, koldioxid) eða vökva (saltvatn + fúkalyf). Þrýstingur er mældur og skráður við blásninguna og spáð í flæðishindranir úlfrá honum. Eftir loftblásningu má einnig sýna fram á loft undir þind með röntgenmynd. Lokaþáttur ófrjósemisrannsóknar fer gjarnan fram á sjúkrahúsi. Gerðar eru venjulegar blóð- og þvagrannsóknir, blóðflokkun og T-4, WR, Gk-rækt- un og tbc-ræktun frá endometrium. Ser. progesteron mæling er gagnleg, þar eð mikil (tíföld) hækkun á sér stað við egglos. Getur hún því komið í stað raun- hilarits undir vissum kringumstæðum. Þessi rannsókn fer fram á 20.-24. tíðahringsdegi. Þá er gerð kviðspeglun (laparoscopia). Hún leiðir í ljós samvexti í grindarholi, sýnir ástand eggjastokka (gulbú?) og eggjaleiðara, innbyrðis afstöðu þeirra og hreyfanleik. Með vökvablásningu sést flæðið um túburnar. Þá er samtíma með kviðspeglun tekið sýni (biop- sia) úr legbolsslími til vefjagreiningar og thc-rækt- unar. Einnig er leghálsinn kannaður og víkkaður, sé þess talin þörf. Meðíerð veyna ófrjósemi Þess er ekki kostur að gera grein fyrir meðferð allra kvilla og sjúkdóma, sem valdir eru að ófrjó- semi. Hér verður aðeins getið meðferðar vegna egg- leysis, tubuskemmda og loks minnst á tæknifrjóvg- un, enda þessum þáttum yfirleitt ekki gerð skil ann- ars staðar í kennslutexta. Meginregla er að eyða öllum hugsanlegum or- sakaþáttum, stórum og smáum. Þar kemur lil fræðsla um frjósemistíma, æskilega samfaratíðni, lækning á meinleysislegum bólgum og hvatning um reglusemi og næga hvíld. Bjartsýni skal gæta í meðferðinni. Oft tekst jjungun meðan á rannsókn stendur, og líklegt að vissar aðgerðir svo sem legskaf og blásn- ing hafi á stundum læknandi áhrif. Við eggleysi er beitt tvenns konar lyfjum. Annars vegar heiladingulsvökum (FSH og LFI), liins vegar 30 lyfjum með antí-Östrogen verkun (Clomíd, Sexo- vid). Meðferðin krefst nákvæmni í vali sjúklinga, skammtastærð og eftirliti með áhrifum. Til FSH-LH meðferðar koma konur með eggleysi og tíðateppu vegna nær algerrar vöntunar á hypo- fysu — gonadotropin myndun og hverfandi östrogen framleiðslu í eggjastokkum (Amenorrhé group I). Til Clomid-meðferðar koma þeir sjúklingar, sem hafa breytilega, en þó nokkra vakamyndun í heila- dingli og eggjastokkum samfara eggleysi. Tíðablæð- ingar geta verið með ýmsu móti, oftast strjálar eða engar (oligo-amenorrhé). ( Amenorrhé group II). I báðum Jíessum meðferðarhópum eru lyfin gefin í vaxandi skömmtum (Jr. e. FSH og Clomid ), Jjar til östrogen myndun fer að aukast. Þegar hún hefur náð vissu marki (80-100 pig í sólarhi'ingsþvagi), er gef- inn egglossframkallandi skammtur af Llf (5000 IU HCG daglega í 3 daga t. d.). Þetta á einkum við um FSH-hópinn, en LH er og notað með Clomid í viss- um tilfellum (comhined therapy). Meðferðin gerir ráð fyrir, að unnt sé að mæla östrogen í Jrvagi eða blóði daglega. Sé þess ekki kostur má nota kliniskar aðferðir að meta legháls- þroska eða frumugreiningu (vaginal cytologia), og þannig fylgjast með eggbúsvexti (folliculus). Aukaverkanir eru annars vegar of kröftug áhrif lyfjanna með mörgum egglosum samtímis, blöðru- myndun á eggjastokkum og vökva í kvið og jafnvel brjóstholi. Hins vegar eru aukaverkanir Clomids, svo sem hita- og svitakóf, ógleði, uppköst, sjóntrufl- anir, útbrot og hárlos. Vegna túbuskemmda eru gerðar skurðaðgerðir af ýmsum tegundum, eftir staðsetningu skemmdanna og útbreiðslu þeirra. Arangur meðferðarinnar fer einnig mjög eftir þessu tvennu. Ef eingöngu eru samvextir kringum eggjakerfin (eftir botnlangabólgu eða barnsfararsótt), er gerð losun (salpingolysis, fimbriolysis). Hér er árangur einna bestur, 30-M0% Jrungunartíðni (pregnancy rate). Séu trektarop túbanna lokuð, oft með sekktúbu- myndun (hydrosalpinx), þarf að gera nýtt op (sal- pingostomia). Yfirleitt er brett upp á túbuendann („mansétta“) og stundum er opið formað sem löng rifa. Þá má festa plasttrekt í opið og láta sitja 2—3 LÆKNANEMINN
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68

x

Læknaneminn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Læknaneminn
https://timarit.is/publication/1885

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.