Úrval - 01.10.1967, Side 8

Úrval - 01.10.1967, Side 8
6 ÚRVAL eitthvað á milli okkar, ef ég hætti þessu. Ég geri það að nokkur leyti af vana og að nokkru leyti vegna þess, að ég held, að hún yrði særð, ef ég gerði það ekki.“ Það er fólgin hætta í daðri, en hún er ekki fólgin í mögulegri ótrú- mennsku og upplausn hjónabands- ins, eins og margir kunna að halda. Hin raunverulega hætta er sú, að vakni afbrýðisemi eða öryggisskort- ur hjá makanum, annaðhvort af til- viljun eða þá að slíkt er vakið að yfirveguðu ráði, þá eru líkur á því, að slík geðhrif verði lítt viðráðan- leg. Afbrýðisemin er jafnmikill þáttur mannlegs eðlis sem ótti, ást eða reiði. En það er óþægilegri og óskemmtilegri þáttur, vegna þess að við eigum svo erfitt með að hafa stjórn á henni. Flestir karlmenn og margar kon- ur búa yfir leyndum efa um eigin hæfni. Þeirra ei'gið daður kann að sveipa hjúp yfir þennan efa eða veita þeim uppbót fyrir hann. En daður makans verður til þess að magna þennan ótta. Við erum af- brýðisöm, þegar við erum ekki viss um, að eiginmaður okkar eða eig- inkona elski okkur nóg til þess að vera okkur trú, og þegar við erum ekki nógu viss um hæfni okkar til þess að halda maka okkar á vegi trúmennskunnar. Fátt fólk býr yfir nægilegu tilfinningalegu öryggi til þess að vera alveg laust við þennan ótta. Tækist okkur bara að fá makann, til þess að skynja þennan ótta og skilja hann! Gætum við bara sagt: „Mér þykir vænt um þig, ég elska þi, ég þafnast þín, ég þrái þig! Ég fyllist ótta, þegar þú daðrar, og ég vildi, að þú hættir því!“ Tækist okkur að fá makann til þess að skynja þetta, gerði slíkt geysilegan mun! En yfirleitt tekst okkur þetta ekki, og þá misskilur eiginkonan eða eiginmaðurinn þetta allt saman og álítur afbrýðisemi makans aðeins vera skefjalausa eigingirni, sem byggist á sjálfselsku. í því liggur hættan. Það getur verið, að daðrið sé eina aðferðin til þess að gera mönnum fært að lifa við einkvæni og varð^ veita samt leyfilegan smekk fyrir þeirri „rómantísku" tilbreytni, sem við álítum, að okkur þætti indæl. Það gerir okkur fært að elska eina persónu og leika það samtímis, að maður sé ástfanginn af annarri eða öðrum persónum. Þetta kann að vera öryggisloki, sem þörf er á til þess að tryggja hjónabandið. En sérhver leikur hefur sínar eig- in reglur, og sérhverjum leikmanni er nauðsynlegt að fara eftir þeim. f þeim leik, sem kallast daður gifts fólks „úti á við“, eru reglurnar í því fólgnar að njóta þeirrar tilfinn- ingar að vera aðlaðandi í augum hins kynsins, en að gera það samt aldrei á þann hátt, að það skaði þá persónu, sem manni þykir vænt um í raun og veru.
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128
Side 129
Side 130
Side 131
Side 132

x

Úrval

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.