Úrval - 01.07.1968, Blaðsíða 7

SNIGLAR ERU FURÐUDÝR
5
arnir eru tvíkynja og æxlunarfæri
beggja kynja eru hægra megin á
hálsi þeirra. Þar fer því eðlun fram
og að því búnu skiljast leiðir snigl-
anna. Tólf til fimmtán dögum síð-
ar finnur snigillinn sér rakan blett
undir trjárót eða milli grasróta og
grefur þar allt að þriggja þumlunga
djúpa holu. Þar verpir hann rúm-
lega 20 eggjum, einu eftir annað,
sléttar síðan yfir og lætur auðnu
ráða hvernig fer um afkvæmin eft-
ir það. Allt þetta starf hefur tekið
hálfan sólarhring. Afkvæmin koma
úr eggjunum þrem til fjórum vik-
um seinna og líkjast foreldrunum.
Þessir litlu sniglar eru fullfærir um
að bjarga sér, um að komast upp
úr hreiðrinu, afla sér fæðu og finna
sér skýli. Þeir virðast hafa tekið að
erfðum vantrú á sólinni, því þeir
eru aðeins á ferli að næturlagi.
í Frakklandi eru sniglar notaðir
árlega til matar og þykja mesta
hnossgæti. Þar verða þeir tveggja
ára gamlir og ekki mjög stórir. —
Tvær tegundir eru aðallega á boð-
stólum þar. Nefnist önnur þeirra
Bourgognes en hin Petits gris og er
aðeins minni. Talið er að Frakkar
einir éti um 250 milljónir árlega af
þeim og í Bandaríkjunum 25 millj-
ónir, en mest er innflutt þangað.
En á síðustu árum hafa vísinda-
mennirnir tekið þá í þjónustu sína
og nota þá við margvíslegar rann-
sóknir, einkum á kynhormónum,
adrenalíni og fleiri efnum í blóð-
vökva manna og dýra, en magasafi
sniglanna sýnir, að hann getur haft
margvísleg áhrif á blóð og þvag.
Menn vonast til að komast þar á
sporið um vissar orsakir og tegund-
ir krabbameins.
Víða liggja vegamót — og það' á
vissulega við um silfraða slímslóð
landsnigilsins.
Maður einn skýrir frá atburði, sem kom nýlega fyrir hann og bö-
ast má við, að verði algengari en áður nú á næstu árum. Hann keypti
hlut af önnum kafinni afgreiðslustúlku í stórverzlun einni. „Borga út
i hönd eða út í reikning”? spurði hún.
„Út í hönd”, svaraði hann.
„Hafið þér nokkur persónuskilríki”? spurði hún.
Iiann sýndi henni ökuskirteinið sitt, hún tók við peningunum hans.
og hvorugt þeirra gerði sér grein fyrir mistökunum.
Capper's Weekly.
Eitt af hamingjusömustu augnablikum hjónabands míns lifði ég
nú nýlega, þegar maðurinn minn kynnti mig í samkvæmi. Ég þekkti
ekki húsbóndann, og þegar við nálguðumst hann, sagði maðurinn
minn við hann: „Má ég kynna bezta vin minn? Við erum gift”.
B.C.