Úrval - 01.07.1968, Qupperneq 95

HVÍ ERU HJÓNABÖND ....
93
um óskir hvors annars í aðeins
helmingi tiifella, þegar bezt lét. I
einni tilraun, sem gerð var, voru 25
eiginmenn samankomnir í einu her-
bergi og eiginkonur þeirra í öðru.
Var hópunum sýnt úrval gjafa, svo
sem undirfatnaður, hanzkar, háls-
klútar, belti og veski. Síðan var
hver maður og hver kona beðin um
að geta sér til um, hvað makinn
mundi helzt kjósa sér. Engin hjón
gátu getið rétt til um val makans.
En þótt þeim takist ekki að geta
rétt til um ýmsa hluti, þá þarf slíkt
eitt ekki endilega að þýða, að hjóna-
bandið muni mistakast. Það ei' sem
sé raunverulegur grundvallarmis-
munur á körlum og konum, hvað
sem líður röksemdarfærslum sumra
kvenréttindakvenna. Enginn karl-
maður veit, hvernig það er að hafa
tíðir eða að hafa barn á brjósti, í
hverjum mánuði sýna konur við-
brögð gagnvart örvun, sem verkar
ekki á líkama karlmannsins. Karl-
maðurinn getur aldrei tekið þátt í
né skilið að fullu, hvernig þetta
innra dagatal getur haft hin djúp-
stæðustu áhrif á skap konunnar og
viðbrögð hennar gagnvart honum.
MISMUNUR
Auk þessa mismunar er einnig
um að ræða annan sálfræðilegan
mismun í ýmsum myndum, sem er
ekki eins áþreifanlegur, ýmislegt,
cr snertir hug og skap og getur
hindrað skilning milli kynjanna. —
Konur hafa t. d. tilhneigingu til
þess að „næra“ umhverfi sitt, þ. e.
viðleitni þeirra miðast fyrst og
fremst að því að veita hinum nán-
ustu ástúðlega umönnun. Karlmenn
hafa á hinn bóginn tilhneigingu til
sóknar og baráttu, samkeppni við
aðra
Börn virðast læra að skynja þenn-
an eðlilega mismun foreldranna á
unga aldri. Ef Johnny brýtur rúðu
í boltaleik, reynir hann venjulega
að koma því þannig fyrir, að hann
ge1i fyrst skýrt móður sinni frá
óhappinu. Fyrsta viðbragð hennar
mun að öllum líkindum beinast að
því að ganga úr skugga um það,
hvort hann hafi meitt sig. Það er
liklegra, að faðir hans muni frem-
ur skamma hann og. hóta því að
draga kostnaðinn af rúðukaupunum
frá vasapeningum snáðans.
Það er einnig ýmislegt, sem bend-
ir til þess, að enda þótt konur séu
yfirleitt eins gáfaðar og karlmenn,
þá noti kynin gáfur sínar á ólíkan
hátt. Konur ná betri árangri í gáfna-
prófum, sem snerta málkunnáttu, en
karlar í stærðfræðilegum gáfna-
prófum.
Hvort kynið um sig virðir þann-
ig hitt kynið fyrir sér að baki tálm-
ana, sem samanstanda af líkam-
legum tilfinningum og kenndum til-
finningalegs cðiis. Þótt annað kyn-
ið geti aldrei lýst kenndum þessum
og tilíinningum nægilega vel fyrir
hinu kyninu og flestir eiginmenn
og eiginkonur geri sér alls ekki
grein fyrir því, að um slíkan mis-
mun sé að ræða, þá finnst hvorum
aðilanum um sig, að hann hafi á
einhvern hátt verið svikinn og
blekktur, þegar hinn aðilinn skilur
ekki hugarástand né verknað, sem
rekja má á einhvern hátt til þessa
grundvallarmismunar kynjanna.
Hvort kynið um sig sendir aðeins