Úrval - 01.09.1974, Síða 92

90
ÚRVAL
og fór eftir því. „Hann kann að
hafa frestað hjartaáfalli sínu um
aldur og ævi,“ sagði læknirinn.
Meira að segja sígarettureyking-
ar hafa minnkað í Busselton síðan
borgurunum var komið í skilning
um, að heilsufarið væri á þeirra
eigin ábyrgð. Þegar fyrsta rann-
sóknin var gerð 1966, reyktu 53%
karlmanna í Busselton sígarettur,
1972, þegar þriðja rannsóknin var
gerð var talan komin ofan í 44% .
SNEMMA BEYGIST
KRÓKURINN
Að éta of mikið er ein af verstu
hættum hins auðuga hluta heims.
Við barnarannsóknirnar kom í ljós,
að furðulega mörg börn höfðu þá
þegar kólesterólmagn í blóðinu,
sem benti til þess, að þeim yrði
hætt við hjartasjúkdómum, þegar
þau næðu þrítugs eða fertugs aldri.
Þannig reyndist ástatt um 5% barn
anna. Sá, sem annast þessa rann-
sókn í Busselton, álítur að þetta sé
hvorki verra eða betra en hjá öðr-
um auðugum þjóðum heims, þar
sem börn byrja strax 6 eða 7 ára
að éta sig ofan í gröfina.
Þegar fram líða stundir, getur
Busselton rannsóknin orðið til góðs
um allan heim með því að afla ör-
uggari vitneskju um, hvenær
ákveðnir þættir verða hættulegir
heilsunni. Læknar hafa nú þegar
nokkuð áreiðanlegar hugmyndir
um, hvenær kólesterólmagn verður
of hátt, en upplýsingarnar frá Buss
elton geta orðið til þess að ákveða
hættumarkið enn nákvæmar.
Frá þessari þekkingu gætu kom-
ið reglulegar rannsóknir á kólester
ólmagni, á sama hátt og skipuleg
gegnumlýsingin, sem hefur átt mest
an þátt í því að útrýma berklum í
Ástralíu. Og ef, eins og rannsóknar
læknarnir í Busselton vona, að þeir
geta ákveðið hliðstæð hættumörk
fyrir annars konar sjúkdóma, gæti
þetta leitt til áhrifamikils heildar-
skipulags á fyrirbyggjandi læknis-
aðgerðum, ef tll vill í því formi, að
borgarar almennt færu til rann-
sóknar á heilsugæzlustöðvunum
þótt þeir kenni sér ekki meins, svo
þær bæru þannig nafn með réttu.
Ef til vill skiptir það líka veru-
legu máli, að Busselton rannsóknin
getur nú orðið verulegur leiðar-
steinn varðandi hlutverk lækna í
samfélaginu. í skýrslu ástralska
læknafélagsins 1972 er talið, að
heimilislæknar verði á næstu 30
árum raunverulega framkvæmda-
stjórar heilsugæzlustöðva í hinum
ýmsu sveitar- og bæjarfélögum.
Þvílíkar heilsugæzlustöðvar eiga að
sameina hina ýmsu sérþætti lækna
vísindanna: heimilislækninn, hér-
aðshjúkrunarkonur, tannlækna, fé-
lagsráðgjafa, lyfjafræðinga, sál-
fræðinga, sjúkraþjálfara og þannig
mætti lengi telja.
Framkvæmdastjóri heilsugæzlu-
stöðvarinnar myndi hafa yfirum-
sjón með öllu eftirlits- og læknis-
starfi — þar með talið sálrænum
og þjóðfélagslegum vandamálum.
Með aðstoð héraðshjúkrunarkvenn
anna myndi hann fylgjast sérstak-
lega með því fólki sem álitið myndi
vera hætt. Hann myndi sjá um fé-
lagslega ráðgjöf og sálgæzlu og yf-
irleitt hvert það fyrirbyggjandi at-
riði, sem hægt væri að koma í