Úrval - 01.01.1976, Blaðsíða 123

121
,,Þegar loks höfðu borist frá Islandi tveim dögum seinna ákveðnar
fréttir um atvikið og myndir sem skýrðu það á óyggjandi hátt,
hafði enginn áhuga á því. ' ’ Þannig segir Sigurður Blöndal í grein sinni
er hann reit um fréttamennsku og þorskastrið um jólaleytið. Grein
þessi er gott dæmi um álit almennings á þessum þáttum og er því birt
hér, þótt skiptar skoðanir kunni að vera um ýmis atriði hennar.
FRÉTTAMENNSKA —
ÁRÓÐUR OG BISNESS

%
w
I
*
ÞORSKASTRÍÐIÐ — LEXÍA FYRIR
fSLENDINGA
tveim síðustu þorskastríð-
um sem fyrrverandi heims-
veldi, Bretland, hefur háð
gegn kotríkinu íslandi hafa
íbúar þessa eylands átt
þess kost að kynnast þvl af
eigin raun hvernig heimsfréttir verða til.
Og einnig því hvað þykja heimsfréttir
og hvað ekki.
Fréttamennska er tvíþætt. Hún er bis-
ness og hún er áróður. I verlsunarþjóð-
félögum Vesturlanda er hún fyrst og
fremst bisness og hún er líka áróður.
Hinar stóru fréttastofur t þessum heims-
hluta eru stórfyrirtæki. Þessvegna lúta þær
fyrst og fremst lögmálum fjármagnsins.
Og fjármagnið er að sjálfsögðu alltaf í
höndum þeirra sem mega sín meir. I
einræðisþjóðfélögum er fréttamennskan
hinsvegar fyrst og fremst áróður til þess
að sýna almenningi aðeins eina hlið
mála.
I íslensku þjóðsögunni um púkann á
fjósbitanum er hann látinn fitna á blóts-
yrðum. Bisnessfréttamennska Ilkíst mjög
þessum púka, nema hvað blótsyrði eru
lítill bisness, heldur fitnar hún á ófarn-
aði fólks í heiminum, hvort sem eru
slys, glæpir en þó einkum hverskyns
vopnaviðskipti milli þjóða, hverrar við
aðra eða innbyrðis. Nú kann fréttamönn-
um að finnast nærri sér höggvið og þeir
segja: Þetta er rangfærsla. Okkar viðfangs-
efni er drama lífsins. Það sem að ofan er
talið er drama. Fólk vill drama. Fer það
ekki í leikhús eða bíó til að sjá og
heyra drama? Sögur eru oftast drama. Að
minnsta kosti þær sem flest fólk er
i