Úrval - 01.01.1976, Blaðsíða 35

Úrval - 01.01.1976, Blaðsíða 35
33 KENNARINN, SEM REYNST HEFUR AFLGJAFI VANÞROSKA BARNA Hún vill heldur láta tvo kennara fara með börnin í almenningssundlaug, þar sem þau verða að læra, hvernig þau eiga að fara að við að taka við lykli, finna klefa, hátta sig, ganga frá fötunum, læsa klefanum og gera síðan allt þetta aftur í öfugri röð að sundinu loknu, og hvernig þeim megi takast að umbera einstaka móðgaðan baðgest, sem er andvígur nálægð þeirra. Kjarni lífsins. Þegar María Egg velur sér samstarfsmenn, krefst hún prófs, sem veitir réttindi til kennslu í leikskóla smábarna eða barnaskóla, og einnig prófa í menntun barna með sérþarfir, auk dálítillar reynsiu af kennslu í venjulegum skóla. ,,Grundvöllur þekkingar okkar verður að vera hið eðlilega þroskaða barn, eigi okkur að takast að leiða hið afbrigði- lega barn áleiðis að hinu eðlilega marki,” segir hún. En kennaramenntun og þjálf- un nægir ekki. Það er alveg eins mikil þörf fyrir ást og umhyggju. ,,Maður er alveg hjálparvana, þyki manni ekki vænt um barnið, þrátt fyrir alla þess duttlunga, galla og jafnvel ðaðlaðandi útlit, því að vanþroska börn eru alveg sérstaklega næm fyrir því, hvort fólki geðjast vel eða iila að þeim.” Hún gerir sér far um að vera viðstödd alla kennarafundi og vera alltaf samvist- um við kennarana í kaffitímum þeirra, því að það er við slíkar aðstæður, að það kemur oft fyrir, að einhver segir eitthvað á þessa leið: ,,Ég þoli hann Vilhjálm ekki!” Alltaf er þá einhver viðstaddur sem þolir Vilhjálm, og þá getur hann eða hún lagt sitt lóð á metaskálarnar. Hinn athyglisverði árangur, sem náðst hefur í skólum Maríu Egg, 'hefur orðið til þess, að sumir aðdáendur hennar hafa lvst henni sem „kraftaverkakonu”. Hún vísar slíkri nafngift algerlega á bug: ,,Ég geri ekki nein kraftaverk. Ég skapa mögu- leika. Ég veiti börnunum minum tæki- færi til þess, að þeim geti farið fram.” Metsölubœkur. Þessi óbrotna viska hennar og þrotlaust starf hafa fært henni margan heiðursvott. Þrjár meiri háttar bækur hennar hafa áunnið sér mikið frægð arorð meðal foreldra og kennara fjölfatl- aðra barna um viða veröld. Þar á meðal ,,When a Child is Different” gefið út af George Allen & Unwin Ltd., 40 Museum Street, London WCl. Hún fer hvert á land sem er, eftir því sem þörfin er mest hverju sinni. Árið 1971 sendi Rauði krossinn I Sviss hana í mánaðarferðalag til Indiands. Hún er sér þess mjög vel meðvitandi, að vanþroska börn vaxa upp alveg eins hratt og eðlileg börn og lifa eins lengi. Og því hefur Maria Egg einnig skapað aðstæður til þess að hjálpa þeim á hinum erfiðu fullorðinsárum, þegar foreldrarnir kunna að vera horfnir af sjónarsviðinu og eru því ekki lengur við höndina til þess að hjálpa þeim. Auk skólanna veitir hún nú forstöðu fimm „vernduðum vinnu- stöðum”, þar sem 200 af fyrrverandi nemendum hennar geta unnið fyrir sér við samsetningarvinnu fyrir iðnaðar- og versl- unafyrirtæki án þeirrar streitu, sem víða ríkir á vinnustöðum. Einnig hefur hún komið á laggirnar stofnun i úhverfi einu fyrir 60 fyrrverandi nemendur, sem verða að dvelja í stofnun, þar að auki þrjú dvalarheimili, þar sem 70 vanþroska full- orðnir lifa frjálsu lífi, en samt undir vökulli umsjá þjálfaðra ráðgjafa. Þar að auki hefur María Egg verið þingmaður á héraðsþingi Zúrichsýslu sið- an 1971. Það má að miklu leyti þakka það ötulli baráttu hennar, að sett var löggjöf I mars 1974 um verndaða vinnustaði og dvalarheimili fyrir fjölfatlaða og aldraða.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132

x

Úrval

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.