Úrval - 01.01.1976, Blaðsíða 82

Úrval - 01.01.1976, Blaðsíða 82
80 tJRVAL Þegar barn hefur orðið fyrir miklum andlegum áföllum, svo að taka þurfi það til meðferðar á sérstakri stofnun, þarfnast það fyrst og fremst ástar. En jafnvel þjálfað sálgæslufólk getur átt erfitt með að komast t gegnum þær hindranir, sem skilur það frá þeim, sem það vill hjálpa. Þessi saga er um hund, Skeezer, sem hjálpaði tilfinningalega trufluðum börnum á hátt, sem manneskjurnar gátu ekki, og elskaði þau áþann veg, aðþau sættust við tilveruna á nýjan leik. — Elizabeth Yates — ndurhæfingarstofnunin var þögul, eða næstum því; jjc börnin voru farin i rúmin vfí og ljósin höfðu verið deyfð. víe Það heyrðist lágt klóhljóð í 'í' terrasógólfinu, þegar Skeezer trítlaði eftir því, er hún hóf eftirlitsferð sína; inn í herbergi og inn að rúmi, þefaði af verunni I þvi og sleikd höndina, sem hékk út fyrir rúmstokkinn; hún var ekki lengi i hverju herbergi, þar til hún hélt til þess næsta. Við einar dyrnar hikaði hún. Niður- bældur grátur barst undan kodda, sem lítið höfuð þrýsti sér ofan í. ,,Ég vil fara heim — pabbi og mamma, komið og sækið mig.” Nef Skeezers var allt á iði, er hún gerði sér grein fyrir nýrri lykt og skildi hana frá þeim, sem hún þekkti fyrir. Hún hvíldi höfuðið á rúminu, skammt frá koddanum, og snuðraði forvitnislega und- ir hann. Votar kinnar voru henni ekki ókunnar og ekki heldur saltbragðið af þeim. Hún sleikti þar til hún fékk svörun og höfuðið hreyfðist. Skeezer lyfti stórum framfætinum og lagði hann upp í rúmið; svo tók hún i jaðar koddans og togaði i hann. Ofið telpuhöfuð kom í ljós. ,,Ö, Mikki, ég er svo fegin að þú ert hérna.” Það skipti Skeezer engu máli, hvað hún var kölluð. Það eina, sem hún fylgdist með, var hreimur raddarinnar. Batnið færði sig og rýmdi til fyrir hund- inum. Eins og ekkert væri eðlilegra, stökk Skeezer upp i rúmið, og teygði úr sér hjá þeim sem var þar fyrir. Það heyrðist stunið þyngslalega. Svo kom önn- ur hærri stuna, þegar bólfélagarnir þrýstu sér hvor upp að öðrum. Hjúkrunarkona á vakt sá, að stúlkan var steinsofnuð. Húnvafði öðrum handle-ggn- um utan um Skeezer, sem svaf líka. ,,Þú veist hvers þau þarfnast, Skeezer,” sagði
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132

x

Úrval

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.