Goðasteinn - 01.09.1962, Qupperneq 58

Goðasteinn - 01.09.1962, Qupperneq 58
Húsfreyja ein var í meira lagi hrædd um bónda sinn, sagði, að það sárnaði sér mest, að hann skyldi líta við vinnukonunni þeirra, „þvílíkri druslu, scm styttir sig með hnappheldu". Konur gengu þá almennt í víðum fellingapilsum. Þurftu þær oft að stytta sig, svo pilsin væru ekki til trafala við vinnu t. d. og notuðu til þess sérstök styttubönd. Vinnukonan hafði brugðið fyrir sig að taka hnappheldu til þessara nota. -o- Bóndi, er Þórður hét, bjó á Fornu-Söndum undir Eyjafjölium um aldamótin 1800. Hann var formaður á skipi í Sandavörum. Á næsta bæ, Hjáleigusöndum, bjó kona ein síns liðs. Hún kom í sandinn, einu sinni sem oftar, er menn komu af sjó. Gaf Þórður henni fisk sem fleirum, er í sandinn leituðu. Einhver, sem heim- sótti hana, varð þess vísari, að hún þóttist til lítils hafa farið í sandinn. Hann spurði: „Gaf hann Þórður þér ekki fisk?“ „Jú, hann gaf mér fisk, en býsna beinugur var hann“. Þórður frétti þessi orðaskipti. Kerling kom í sandinn næsta róðrardag. Þórður gekk til grannkonu sinnar, þegar búið var að bera upp aflann, fékk henni einn fisk og sagði: „Hérna er handa þér í soðið, en ekki get ég gert að því, þó bein séu í fiskinum". -o- Á bæ í Landeyjum var á vist roskin kona, er Rannveig hét. Húsbóndinn þótti orðhvatur og stríðinn. Einu sinni sagði hann í áheyrn vinnukonunnar: „Það vildi ég, að ég ætti eins væna hupp- sneið eins og vörin er á henni Rannveigu". „Ætli þú yrðir lengi að gleypa það“, varð Rannveigu að orði. —o— Á Tjörnum undir Eyjafjöllum, eystri hálflendu jarðarinnar, bjuggu um miðja 19. öld Þorleifur Jónsson og Guðrún Þorleifs- dóttir. Hjá þeim var karl einn, heyrnarsljór. Það var vani Þor- leifs að láta hann sitja hjá sér, er hann las húslesturinn, svo hann hefði hans full not. Einhverju sinni á I. sunnudegi í föstu var Þorleifur að lesa lesturinn og kom að orðum freistarans: „Allt þetta skal ég gefa þér, ef þú fellur fram og tilbiður mig“. Fer karl þá að aka sér, hefst upp í sætinu og tautar, svo heyra mátti: „Hann átti líka nokkuð með það“. 56 Goðastemn
Qupperneq 1
Qupperneq 2
Qupperneq 3
Qupperneq 4
Qupperneq 5
Qupperneq 6
Qupperneq 7
Qupperneq 8
Qupperneq 9
Qupperneq 10
Qupperneq 11
Qupperneq 12
Qupperneq 13
Qupperneq 14
Qupperneq 15
Qupperneq 16
Qupperneq 17
Qupperneq 18
Qupperneq 19
Qupperneq 20
Qupperneq 21
Qupperneq 22
Qupperneq 23
Qupperneq 24
Qupperneq 25
Qupperneq 26
Qupperneq 27
Qupperneq 28
Qupperneq 29
Qupperneq 30
Qupperneq 31
Qupperneq 32
Qupperneq 33
Qupperneq 34
Qupperneq 35
Qupperneq 36
Qupperneq 37
Qupperneq 38
Qupperneq 39
Qupperneq 40
Qupperneq 41
Qupperneq 42
Qupperneq 43
Qupperneq 44
Qupperneq 45
Qupperneq 46
Qupperneq 47
Qupperneq 48
Qupperneq 49
Qupperneq 50
Qupperneq 51
Qupperneq 52
Qupperneq 53
Qupperneq 54
Qupperneq 55
Qupperneq 56
Qupperneq 57
Qupperneq 58
Qupperneq 59
Qupperneq 60
Qupperneq 61
Qupperneq 62
Qupperneq 63
Qupperneq 64
Qupperneq 65
Qupperneq 66
Qupperneq 67
Qupperneq 68

x

Goðasteinn

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Goðasteinn
https://timarit.is/publication/1897

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.