Goðasteinn - 01.09.1971, Page 35

Margur gumi glaður
gjörist ektamaður,
hýrum handsalaður
hörunds fögrum svanna,
sæll að meining manna,
: : brúðar öi, öl, öl : :
brúðar öl það bægir kvöl
boðs- og vildarmanna.
Eins og sumarsólin
sínum heims um bólin
geislum, gleði jólin
Guðs af hæðum færir
og alla endurnærir
:/: vina stoð, stoð, stoð :/:
vina stoð og brúðkaups boð
böli öllu tærir.
Ótal óskir streyma,
engir vilja gleyma
ver og selju seima
sína ást að bjóða
og árna alls hins góða,
:/: þeir gleyma sér, sér, sér :/
þeir gleyma sér þá ölið er
í þeim farið að sjóða.
Man ég dapra daga,
Drottinn lét sér haga
samlynd sundur draga
svarin vina hjörtu,
blíðu ljósin björtu
: : huldust þá, þá, þá ./:
huldust þá en hratt sló á
hryggðar myrkri svörtu.