Goðasteinn - 01.09.1971, Blaðsíða 64

menni, og sagðist honum svo sjálfum frá, að hann hefði ekkert
blotnað, þó hann færi á kaf í brimlöðrið, og munu allir trúa því, er
þekktu til sjómennsku hans síðar, svo vel gekk hann ávallt frá
skinnklæðum sínum. Hann gekk frá Dyrhólaey að Skeiðflöt strax
eftir slysið. Runólfur flutti síðar á ævinni að Dyrhólahjáleigu, sem
er næsti bær við Dyrhóla, og var þar lengi bóndi. Síðast var hann
til heimilis á Eystri- Sólheimum og var rúmlega 100 ára er hann
lézt. Runólfi var það minnisstætt frá þessum degi, hvað Sigurður
formaður hans hafði verið eins og utan við sig og undarlegur
þennan róður, eins og eitthvað óeðlilegt legðist í hann.
Um veifu þá, er þeir þóttust sjá á Dyrhóling, er þeir lágu við
Mávadrang, er ekkert vitað, og enginn kannaðist nokkurn tíma við
að hún hefði verið dregin upp. Hcfur þar trúlega komið til sterk
óskhyggja einhverra skipsfélaga eða feigð.
Sagnir herma, að er Bjarni í Hryggjum var á leið til sjávar um
morguninn, hafi hann komið við í Skvettu, sem var hjáleiga í
Garðakotslandi; ætlaði hann að verða samferða sjómanni þaðan,
en hann var þá farinn. Bauð húsmóðirin honum einhverja hress-
ingu, en hann afþakkaði, sagðist mundi koma við, er hann kæmi
frá sjó. Nú, eins og að framan greinir, varð hann einn þeirra, er
drukknuðu þennan dag, engu að síður þótti hann koma eftirminni-
lega við að kvöldi, og lagðist þetta kot í eyði skömmu seinna.
Það þarf varla að lýsa því, hvað þetta slys hafði alvarlegar af-
leiðingar. Lá víða við algjörum bjargarskorti.
Nú voru nokkrir menn, er af komust, er höfðu ekkert skipsrúm.
Vat því gripið til þess ráðs að taka í notkun nýsmíðaðan bát, er
byggður var fyrir drangaferðir Dyrhólinga í fugla- og eggjatöku
úr Dyrhóiaeyjardröngum. Var þcssi bátur sexróinn og hét Svanur.
Var honum nú breytt þannig, að settur var í hann barkaróður, og
hélt hann þcirri gerð ávallt síðan. Var honum róið allt fram undir
1960 og þótti happafleyta. Fyrsti formaður með hann mun hafa
verið Þorkell Þorkelsson bóndi í Hryggjum, talinn ágætis formað-
ur. Þau heimili, sem verst voru stæð, reyndu að koma stráklingum
í skiprúm, og má þar til nefna Sæmund Salómonsson í Stóra-Dal,
er missti föður sinn. Var hann þá 13 ára og fékk að fljóta vegna
heimilisástæðna. Hann stundaði sjó alit fram að 1940 og er einn
62
Goðasteinn