Goðasteinn - 01.09.1971, Blaðsíða 52

Goðasteinn - 01.09.1971, Blaðsíða 52
marga menn, þó að líkindum hafi brauðið verið með hangikets- sneiðum á milli. Þarna dvöldu þeir, meðan veðurofsi og snjóbylur geisuðu. Að líkindum hafa þeir getað fundið sér eitthvert skjól. Þanr, dag, er menn í landi höfðu til að leita en varð ekki af vegna norðaustan- byls, töluðu þeir, sem í Vigur dvöldu um, hvað gera skyldi. Leitaði nú Ólafur ráða hjá Eyjólfi Jónssyni og hásetum sínum. Fannst þeim, að ekki þýddi að bíða, cr veðurútlit var svo ljótt og þeirra biðu þá enn meiri hörmungar, ef til vill hungurdauði. Veðrið hafði aðeins lægt en sjór var mikill og norðaustanstormur. Löng var lcið á Papós og er þangað kom, urðu þeir að bíða, því ófært virtist þá, en þeir sættu lagi og - eins og þeir orðuðu það: ..Kastaði einn sjór okkur inn ósinn.“ I því þeir voru að ganga frá bátnum rauk upp í norðaustanbyl, svo litlu munaði að þeir næðu landi. Nú víkur sögunni aftur til þeirra, er heima sátu. Dagarnir höfðu Iiðið hver af öðrum svo ekki spurðist til bátsins, enda oftast ófært veður. í Volaseli og víðar komst ekki annað að en harmur hjá börnum og fullorðnum. Dagur var að kvöldi kominn í Volaseli, þar sem þögn harms réði húsum. Allt í einu hrikti í hurðum og glugguta, stórveður með snjóbyl var skollið á. Fólkið lítur hvað á annað, og vonarneistinn slokknar. Liðið er á kvöldið, og Sigríður húsfreyja fer fram í búr og eld- hús' til að skammta kvöldmatinn. LFng stúllca, dóttir Eyjólfs Jóns- sonar, bcr aska og diska til baðstofu, en er hún fer inn göngin, sér hún, að bæjardyrahurðin opnast og Ólafur gengur inn með mönn- um sínum. Hún varð himinglöð og hrópaði upp: „Þeir eru komn- ir,“ en stúlkunni til undrunar varð húsmóðirin skelfingu lostin og bað guð að hjálpa sér. Hún áttaði sig ekki á, að þetta gæti verið annað en svipir drukknaðra manna. Hún leit á Ólaf og menn hans augnablik og svaraði kveðju hans með spurningu: „Ertu kominn Jifandi?“ Hann svaraði brosandi: „Hvað heldurðu, heldurðu, að ég sé kominn dauður?“ Þá áttaði Sigríður sig og sagði: „Oft hef ég beðið þig, elskan mín, að vera ekki svona þaulsætinr. á sjó.“ Hann svaraði: „Mér verður það ekki til dauða.“ 50 Goðasteinn
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100

x

Goðasteinn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Goðasteinn
https://timarit.is/publication/1897

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.