Goðasteinn - 01.09.1971, Blaðsíða 71

Goðasteinn - 01.09.1971, Blaðsíða 71
Nokkuð var af farþegum, t. d. voru 40 danskir stúdentar, var það söngflokkur. Voru þeir að taka kvikmyndir af flokknum á skipinu, þá mjög dúðaðir með jólasveinaskegg, klæddir ábreiðum, en ég tók það sem svo, að þeir vildu sýna kuldann á Islandi. Einn japani var með, hafði ég ekki séð áður svo gult skinn og skásett augu. Sjólag var gott um daginn og komið til Seyðisfjarð- ar seint um kvöldið. Ég frétti þá hjá kunningjafólki, að Grasa- Þórunn væri komin til sonar síns í Brúnavík við Borgarfjörð. Nú var ég kominn heldur í strand, en úr því rættist með því, að um nóttina kom Esja á vesturleið. Með henni tók ég far til Borgarfjarðar. Ég átti frænda og skólabróðir í Höfn, fornu stórbýli út með firðinum. Þangað hélt ég um kvöldið og hlaut þar afbragðs viðtökur. Fagurt er í Höfn, varphólmi örskammt frá landi. Þar sátu „prófastar“ á snösum og margs konar fuglar flögruðu um land og sæ. 1 fjallakiasanum í suðvestri eru Dyrfjöll með sínar sérkennilegu hlíðar. Ég fékk loforð um aðsetur í Höfn, þá búið væri að nálgast Þórunni, en yfir fjallshrygg var að fara í Brúna- vík. Þangað var farið daginn eftir. Unglingsstúlka, sonardóttir Þórunnar, réð ferðinni, voru henni allar götur kunnar til Brúna- víkur, en það er vík næst austan við Borgarfjörð. Fremur mun þar vera kuldalegt á vetrum, er norðanáttin fer hamförum, en áður fyrr var útræði í víkinni, nú bjó þar Sigurður sonur Þórunnar með konu sinni, Lukku. Gamla Þórunn var hress en háöldruð, áhuginn og fjörið sindraði af henni. Hún fór með okkur til baka til Hafn- ar: „Til að brenna manninn", eins og hún sagði í Brúnavík. Að sjálfsögðu vorum við á hestum yfir fjallið. Daginn eftir hitar Þórunn hráolíuna. Upp úr henni vatt hún prjónastykki og lagði það á bakið. Slæm var líðanin næstu 6 klukkustundirnar, en þegar að var gáð, hafði olían dregið svo út, að stórar blöðrur voru komnar, fullar af slæmum vessum. Sú aldraða klippti í blöðrurnar og hleypti út, „því með illu skal illt út drífa“. En nú kom hún með sín góðu grasasmyrsli, er hún bjó til úr 1/3 vallhumli, skógarlaufi og smára er hún sauð í nýju, ósöltu smjöri, soðið svo lengi, þar til grösin fljóta ofaná sem hismi. Smyrslin drógu úr verkjum og sárindum af brunanum, og fljótt fóru sárin að gróa. Goðasteinn 69
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100

x

Goðasteinn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Goðasteinn
https://timarit.is/publication/1897

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.