Goðasteinn - 01.06.1983, Síða 65

verið. Þá voru engir lagðir vegir og allar ár óbrúaðar og
allt var flutt á hestum. Voru venjulega höfð 100 pund í
bagga, þ. e. 200 pund var talinn meðal hestburður, og
hver maður hafði venjulega 5 klyfjahesta, svo ferðalögin
voru ekki leikföng á þeim árum eins og þau nú eru í
augum okkar gömlu mannanna. Og víst er það hægara
að setjast upp í bíl, þegar komið er upp yfir Þverá og
fara svo á 4—5 klst. til Reykjavíkur en að rölta jafn-
marga eða fleiri daga með 5 hesta undir böggum suður
á Suðurnes. Menn voru venjulega 10—12 daga í ferð-
inni. — Þetta var útúrdúr sem þér verðið að fyrirgefa.
Húslestrar: Á mínu heimili var lesið og sungið alla
helgidaga ársins og sömuleiðis var lesið á kvöldin alla
virka daga frá veturnóttum til páska. Söngkraftar voru
víst heldur veikir, eftir því sem nú mundi kallað, en það
varð að syngja fyrir því og fólkið gjörði sig ánægt með
þetta. Það var jafnsjálfsagt að lesa og syngja eins og að
signa sig kvölds og morgna. í þessu sambandi skal ég
geta þess að á öllum jólum síðan ég man eftir mér hefur
verið sunginn sami sálmurinn og ég vona að það verði
gert á meðan ég lifi. Getur það, þó í smáu sé, bent á
hvað fastheldinn ég vil vera við það sem er gamalt og
gott. Sálmurinn er nr. 71 í íslensku sálmabókinni: Dýrð
sé guði í hæstum hæðum.
Eins og áður er tekið fram, var aðaláhersla í okkar
uppeldi lögð á að kenna okkur að vinna. Um vetrarvinn-
una er áður sagt og það sama er að segja um sumarvinn-
una. Við vorum látin hjálpa eldra fólkinu við allt sem
við gátum og svo fljótt sem við gátum. Það lcom því eins
og af sjálfu sér að við lærðum alla algenga vinnu sam-
hliða því sem okkur fór fram að kröftum, og kom þar
engin sérstök kennsla til greina. Okkur var hrósað fyrir
það sem við gerðum vel en fundið að því sem við gerðum
illa. Stundum kom það fyrir að einhverjum launum var
heitið ef um eitthvert þrekvirki var að ræða. Yfirleitt
var lögð áhersla á að hvetja með dæmum þeirra sem
Goðasteinn
63