Goðasteinn - 01.06.1986, Side 21

hafði verið rimpaður saman við síðustu not, saumförin voru enn
greinileg. Þetta kynnu að vera hattar Árna Ásmundssonar.
Góður mathnífur reis úr jörð hjá mér á þessum sama stað þann
7. október 1985. Hann er tréskeftur og kinnar gáraðar á ská til
skrauts. Koparlauf er á skaftenda. Nokkur koparlauf svipaðrar
gerðar og eitt gott hnífskaft hafa komið úr jörðu í Stóru-Borg undir
Eyjafjöllum. Þessi hnífur er sennilega enskur og vart yngri en frá
aldamótunum 1500.
í rúst FO V hef ég fundið hylki af stórum, þríhyrndum hengilás.
Leifar af svipuðum hengilásum hafa fundist í Stóru-Borg og einn
heilan hef ég fundið á Dyrhólum í Mýrdal. Þessir lásar hafa allir
verið innfluttir. í FO V hef ég einnig fundið brot úr þýsku steintaui
(könnu?) og löpp undan ljósum leirpotti. Góð, rennd kotrutala úr
hvalbeini úr rúst FO V er án efa íslensk og er gott vitni um leik og
skemmtun samhliða striti fyrir daglegu brauði.
Heima á Söndum
Bæjarhóllinn á Fornusöndum er hlaðinn upp af mannavist
margra alda. Elsti hluti hans og hæsti er útnorðan við núverandi
íbúðarhús sem stendur á bæjarstæði 19. aldar byggðar. Guðjón
Einarsson gróf einu sinni ofan í háhólinn og fann þar pottbrot úr
eiri eða bronsi og bút af brenndu gangsilfri. Var hann um 2 /i cm
á lengd og um 1 cm í þvermál. Þessar minjar glötuðust. Núverandi
Sandabóndi, Jón H. Magnússon gróf fyrir heyhlöðu sunnan í
hólnum. Þar kom upp góð kertakola úr járni, sennilega frá miðöld-
um. Uppi á þessu eldra bæjarstæði var smáhóll, nefndur Kirkju-
hóll, og umhverfis hann hét Kirkjugarður. Þar um liggur nú heima-
vegur bóndans en að öðru eru þessar minjar óraskaðar.
Guðjón frá Fornusöndum hafði heyrt að Þorsteinn frændi
Ásgeirs landnámsmanns (ef hann hét þá ekki Þorgeir) hefði fyrstur
búið á Söndum og væru við hann kenndir Þorsteinshólar upp frá
bænum.
Um 300 álnir vestur frá bæjarstæðinu var djúp laut eða tjörn. í
Goðasteinn
19