Goðasteinn - 01.06.1986, Síða 28

Goðasteinn - 01.06.1986, Síða 28
mannahólm og áfram var haldið út yfir Djúpósamynni, út um Mýrabæi og brátt tók Sandhólminn við. í leiðinni var verslunarhús Kaupfélags Hallgeirseyjar framan við Lambhúshól og vöruhús Auðuns í Dalsseli nokkru utar. Nú sér þeirra engan stað. Reið- göturnar lágu sunnan við Fornusanda og Hjáleigusanda, um lítt gróið land. Sjálfgert var að koma við á Helgusöndum hjá Helga Jónassyni og Laugu frænku. Pabbi og hún voru systkinabörn og leiksystkini frá uppvaxtarárum þeirra í Varmahlíð og Steinum. Enginn komst til jafns við Laugu frænku í léttri lund. Lifsgleði hennar líkt og varpaði birtu til allra átta og fáir tóku henni fram í miskunnsemi við umkomulaust fólk. Alltaf var líkt og hátíð í húsi þar sem Lauga var innan veggja. Þau hjón, Helgi og Lauga, voru samvalin í öllu sem öðrum horfði til góðs, bænrækin og trúrækin, og sýndu trú sína í verki. Mikinn dugnað þurfti til þess að hafa til hnifs og skeiðar á örreytisbýlum í þann tíð, hvað þá meir, og naumast hægt nema með því að fara í útver á vetrum. Stopult var að sæta róðrum frá strönd- inni en oft fékkst þar þó björg í bú. Þau Helgusandahjón voru alltaf veitandi, aldrei þiggjandi og komu börnum sínum vel til manns. Síðar settust þau að betra býli. Á Helgusöndum bjuggu þau í litlum, snyrtilegum burstabæ. Réttafólkinu var vel fagnað, allt það besta á borð borið, æsku- minningar rifjaðar upp og hlegið dátt. Undir vestursúðinni i bað- stofunni hvíldi gömul kona og beið eftir kallinu. Þetta var Þuríður Eyjólfsdóttir sem lifði langa ævi sem annarra þjónn undir Útfjöll- um. Föðurbróðir hennar var Samúel Bjarnason sem komst til góðra mannvirðinga í Mormónarikinu Utah. Lauga frænka annaðist þessa gömlu konu af mikilli umhyggju og hjá henni sofnaði hún svefninum langa, eins og gamla fólkið sagði. Þá voru heimilin eina athvarf ellinnar og bjó þá æskan að fáu betur. Almenningurinn var skammt til útsuðurs frá Seljalandsseli, torf- hlaðinn, mikið mannvirki. Gaman var að liggja þar á grasi grónum veggjum og fylgjast með sundurdrætti á sauðfé. Vasapelar gengu á milli manna innan um almenninginn. Banni var fyrir skömmu aflétt á íslandi. 26 Goðasteinn
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100

x

Goðasteinn

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Goðasteinn
https://timarit.is/publication/1897

Link til dette eksemplar: 1. hefti (01.06.1986)
https://timarit.is/issue/435500

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.

1. hefti (01.06.1986)

Gongd: