Goðasteinn - 01.06.1986, Page 65

Til ísleifar
Engan grætti, ávallt hló,
yljaði hætti kífsins.
Af undramætti ávallt sló
á æðstu þætti lífsins.
Til Norðurlands eftir
bændaför 1962
(Brot)
Vorsins þegar vaknar kraftur
vegi nýja mun ég þrá.
Langar mig í ljósið aftur,
landið bjarta norður frá.
Þú ert nóttlaust, þér ég ann,
þínir skuggar flýja.
Ársól þér á aftni brann
og þín vinarhlýja.
Þegar sól hér syðra ei skín,
seiðir þú mitt hjarta.
Aftur þrái eg til þín
unaðslandið bjarta.
Goðasteinn
63