Úrval - 01.10.1976, Síða 23

KARATE — ÖFLUGT VOPNÁNÁHALDA
21
um stundum leyft að slá til hvers
annars og byrjendur hafa stundum
meitt sjálfa sig og aðra við slíkar
tilraunir.
Þegar karate er lært á réttan hátt og
viðhlítandi virðing borin fyrir íþrótt
þessari, er hún heilsusamleg æfing,
sem dregur úr spennu og veitir
slökun og grennir um leið. Fæstir
þeir, sem læra íþrótt þessa, neyðast
nokkurn tíma til þess að nota hana.
En þeir hafa til að bera það
sjálfstraust, sem dregur mjög úr ótta
þeirra við hugsanlega árás.
I Los Angeles ber lágvaxinn og
grannur sölumaður alltaf svarta beltið
sitt, þegar hann þarf vegna starfs síns
að fara inn í hverfl, þar sem mikið er
um glæpi og afbrot. Honum datt
þetta snjallræði í hug dag nokkurn,
þegarsvo vildi til, að hann bar beltið
og sterklegur árásarseggur ógnaði
honum. Sölumaðurinn fletti bara frá
sér jakkanum og sýndi honum beltið,
og hinn var ekki lengi að taka til
fótanna. Öðru sinni gerðist það þó,
að ungur, sterklegur glæpamaður lét
þetta engin áhrif á sig fá og hélt
áfram að neyða sölumanninn til þess
að mjaka sér í áttina að vörubíl, þar
sem glæpamaðurinn áleit, að hann
gæti fljótlega ráðið niðurlögum hans,
án þess að mikið bæri á. Sölumaður-
inn var alveg viss um, að hann hefði
auðveldlega getað ráðið niðurlögum
glæpamannsins, en hann hegðaði sér
samt á sama hátt og margir karate-
iðkendur (karateka) gera. Hann
blekkti árásarsegginn með snöggri
hreyfíngu og tók svo til fótanna. ,,Ég
hljóp burt með heiðri og sóma,”
sagði hann síðar og sló harðri flatri
hendinni í lófa hinnar handarinna til
áherslu. „Hvernig gat ég notað slíkt
vopn gegn óvopnuðum manni?”
★