Úrval - 01.10.1976, Blaðsíða 69

FJÁRMÁL OG FJÖLSKYLDURIMMUR
67
bandarískra fjölskyldna rífast mikið
um peninga. Og hundraðstala þessi
fer allt upp í 64% meðal fjölskyldna,
sem eiga í miklum fjárhagsvandræð-
um. En rýmri fjárráð hafa það ekki
endilega í för með sér, að minna sé
rifist um peninga, þar eð margar
fjölskyldur rífast einmitt um, hvað
gara skuli við fé sem er umfram
brýnustu lífsnauðsynjar eða hvernig
verja skuli varasjóðum.
Ein ástæðan fyrir því, að fjölskyld-
ur rífast yfirleitt svo mikið um
peninga, er sú, að margar þeirra eiga
einmitt erfítt með að ræða fjármál
sín. Ofangreind rannsókn sýndi, að
helmingur þeirra fjölskyldna, sem
rífast mikið, geta ekki rætt fjármál
sín frjálslega og eðlilega. Margir
foreldrar veita ekki börnum sínum
upplýsingar um fjárhagsstöðu fjöl-
skyldunnar. Frederick Humphrey,
aðstoðarprófessor í fjölskyldutengsl-
um við Connectieut-fylkisháskól-
anna, hefur þetta að segja viðvíkjandi
þessu atriði: „Stundum fínnst mér,
að fjölskyldur vilji jafnvel enn síður
ræða fjármál en kynferðismál. ”
Þeim fjölskyldumeðlimum, sem
rífast, kynni að koma það á óvart,
væri þeim sýnt fram á, að þeir væru í'
rauninni ekki að rífast um peninga.
Hjónabandsráðgjafar halda því fram,
að flest rifrildi séu í rauninni dulbúin
valdaátök. Fjölskyldumeðlimum
þeim, sem hafa fé milli handanna,
hættir til að reyna að nota það sem
tæki til þess að ráða yfír þeim í
fjölskyldunni, sem hafa ekkert fé til
eigin ráðstöfunar. Rifrildi, sem virð-
ist snúast um það, hvort unglingur
eigi að fá leyfi til þess að kaupa sér
bíl, kann þannig í rauninni að vera
ný orrusta í hinni ævafornu sjálfstæð-
isbaráttu, sem hver unglingur heyr.
Fjármálarimmur milli hjóna eru
einnig venjulega eðli sínu átök um
það, hver skuli ráða. Allt fram á
síðustu tíma hefur hið óskráða svar
verið, að sá aðilinn, sem ynni fyrij
peningunum, skyldi ráða, en það var
venjulega eiginmaðurinn. ,,Þau tvö
vopn, sem algengast er, að beitt sé í
skiptum kynjanna, eru peningar og
kynmök,” segir James Kilgore,
hjónabandsráðgjafi í Atlanta. ,,Karl-
mennirnir réðu áður yfír peningun-
um, og konur höfðu áður ákvörðun-
tökuna á hendi, hvað kynmök snerti. ’ ’
En nú hafa orðið breytingar á þessu
fyrirkomulagi vegna vaxandi fjölda
eiginkvenna, sem stunda störf utan
heimilisins, og aukinna áhrifa kven-
réttindahreyfingarinnar. ,, Margar
konur vilja ekki lengur, að það sé séð
fyrir þeim fjárhagslega,” segir Don-
ald Williamson, hjónabandsráðgjafí í
Houston.
Algeng ástæða til rifrildis er einnig
fólgin í því, hver eigi að ákveða,
hvernig tekjum útivinnandi eigin-
konu skuli varið. Mörgum eiginkon-
um hættir til að skoða tekjur eigin-
mannsins sem „þeirra sameigin-
legu” peninga en sínar eigin tekjur
sem ,,sína eigin” peninga, sem er
ósanngjarnt. Móðir ein í Connec-
ticutfylki, sem fór að vinna utan