Mímir - 01.04.1962, Blaðsíða 32

miðað við prófkröfur til meistaraprófs, en það
var eina prófið, sem hægt var að taka upp
úr deildinni allt frá byrjun og lil ársins 1935.
I Árbók Háskólans 1933—1934 er getið
tveggja breytinga á háskólareglugerðinni, og
varðar önnur þeirra íslenzk fræði. Með henni
er í lög leitt kennarapróf í íslenzkum fræð-
um, og er sú breyting staðfest 16. júlí 1934.
I framhaldi af því var samin lestraráætlun
til kennaraprófs í íslenzkum fræðum, og var
lnin birt í árbókinni 1933—1934, hls. 56—63.
Hún var einnig gefin út sérprentuð á sínum
tíina, en upplag hennar er víst til þurrðar
gengið fvrir nokkru.
Það liggur í augum uppi, að leiðbeininga-
rit um námsefni, sem samin eru fyrir hartnær
Iiálfri öld (eða 30 árum), hljóta að vera farin
að rýrna verulega að gildi, og mynd sú, sem
þau gefa af fræðigreininni, getur tæplega ver-
ið sannleikanuin fvllilega samkvæm lengur.
Nemendur í íslenzkum fræðurn hafa reyndar
á síðustu árum haft lítið af hinni eldri áætlun
að segja, því að hún hefur verið torfengin og
raunar ófáanleg í því formi, sem hún birtist
í upphafi til nota fyrir nemendur, þ. e. sér-
prentuð. En í öllum reglugerðum háskólans
síðan 1912 liefur lagagreinin um áætlunina
dafnað og er nú orðin svo ýtarleg sem að
framan má sjá. En allt um það virðist engin
breyting liafa orðið á námsefninu sjálfu, og
þeir eru orðnir nokkrir nemendurnir í fræð-
unum, sem byrjað hafa nám sitt — og lokið
því — án þess að fá í hendur hin fjölrituðu
eða prentuðu leiðbeiningarit.
Bæklingur — íslenzk fræði 1911—1954 -,
sem gefinn var út í tilefni af sýningu, sem
haldin var að tillilutan Háskóla Islands í til-
efni af 10 ára afmæli liins íslenzka lýðvehlis
16.—27. júní 1954, var ekki ætlaður sem neitt
hjálparrit fyrir nemendur í íslenzkum fræð-
um. Ritið var einungis ætlað fyrir sýningar-
gesti, en þar er auðvitað margar góðar upp-
lýsingar að finna.
Til mála hafði komið að prenta fullkomna
skrá vfir öll þau rit, sem á sýningunni voru,
cn horfið var frá því og umrætt rit prentað,
þar sem aðeins er drepið á það helzta. I rit-
inu er farið svofelhlum orðum um fullkomna
bókaskrá um íslenzk fræði: „En þá væri vel,
ef sýning þessi flýtti fyrir því, að birt yrði
fullkomin skrá um allt hið helzta, er prentaö
hefur verið í íslenzkum fræðum fyrr og síðar
og máli þykir skipta, en slík bókaskrá myndi
mörgum manni kærkoinin, eigi aðeins kenn-
urum og námsmönnum, Iieldur öllum, sem við
þessi fræði fást. Verður það að bíða betri
tíma“ (bls. 9). Enn hefur slík skrá ekki sézt.
Leiðbeiningar í Árbók háskólans 1956—
1957 um námsefni til prófs í íslenzku fyrir
erlenda stúdenta (Baccalaureatus philologiae
islandicae) eru að sjálfsögðu ófullnægjandi
fyrir Islendinga.
Nemendur í íslenzkum fræðum voru orðnir
langevgir eftir upplýsingaritum um námið í
deildinni, en eftir útkomu málfræðibæklings-
ins töldu þeir víst, að skriður kæmist á málið.
Enn bólar J)ó ekki á ritlingum um upplýs-
ingar og leiðbeiningar í bókmenntasögu og
sögu, svo brýn nauðsyn sem á þeim er orðin.
Áætlunin frá 1914 var hin nákvæmasta og
greindi á milli hjálparmeðala og Jieirra rita,
er beinlínis væri krafizt til próflestrar. Annað
er athyglisvert við þá áætlun, að hún gerir
sérstaklega ráð fyrir námi í menningarsögu
og greinir 13 atriði innan liennar, Jiar sem
fjallað er um almennar lestrarkröfur. Þessu
atriði mætti gefa meiri gaum í kennslu í
deildinni, en Jiar heyrist nii tæplega minnzt
á }>á grein sérstaklega.
Þess getur tæplega verið langt að bíða, að
prófessorar deildarinnar Ijúki endurskoðun
og gefi út að nýju hina gömlu góðu áætlun
frá 1914 og kennaraprófsáætlunina frá 1934.
Nemendur í íslenzkudeild hljóta að fagna
Jieirri stund, er bæklingarnir B, C og jafnvel
D um prófkröfur og kennsluáætlun líta dags-
ins ljós og upp léttir enn betur þeirri þoku,
er nemendum í deildinni finnst allt of lengi
hafa grúft yfir námsefni og prófkröfum í ís-
lenzkum fræðuin. 1 febrúar 1962.
24